“De herinnering is het mooiste toevluchtsoord”. Het boek van Paolo Cognetti las ik in geen tijd uit en ook de film liet een diepe indruk na. Close ging in de pers met bijna alle aandacht lopen, maar voor ons waren Charlotte Vandermeersch & Felix van Groeningen met het verhaal over Pietro en Bruno de grote winnaars.

De inspiratie voor onze nieuwjaarswens dateert dus van begin 2023. Vooraleer we de bladzijde van dit jaar definitief omdraaien, is deze stormachtige 31ste december ideaal om even terug te blikken.

Het jaar kende een moeilijke start met Bompa’s overlijden, vrij onverwacht, op 15 januari. Een tijd van afscheid nemen, herinneringen ophalen, 101 praktische dingen regelen, nog meer stilstaan bij de kleine dingen des levens, en dankbaar zijn voor elke dag. “Sterven is verhuizen naar iemands hart” leerde ik in een boeiende podcast van Manu Keirse. Verbonden over alle grenzen heen, zo noem ik het zelf. Samen sterk.

In kwade dagen, maar ook in goede.

Begin februari verkochten we met de familie Maldrie onze landbouwgrond in Overboelare, een gelegenheid om elkaar live terug te zien en nadien samen op de Grote Markt een authentieke mattentaart te eten. In het najaar schonken we met diezelfde familie en nog meer onbekende Waalse erfgenamen een stuk Silsombos-in-onverdeeldheid (met unieke wilde orchideeën) aan Natuurpunt, met dank aan onze tante Césarine uit Dilbeek (“waar Vlamingen thuis zijn”).

In maart zou ik met Anna en haar vriendin Elisabeth naar een voorstelling gaan van Morris, boek van Bart Moeyaert, verteld door Martine Tanghe. Helaas bleek bij aankomst de theaterzaal failliet. Als alternatief gingen we dan maar shoppen op de Meir en sloten af met een warme chocolademelk bij bakkerij Lints. Een iets minder cultureel getint uitje, maar Tante Veerle hoorde niemand klagen en zag dat het goed was.

Ome Jan gaf Jeroom een workshop brood bakken in z’n nieuw huis in Oostende. De kneder en Rofco oven van Bompa zijn in goeie handen. Het resultaat mocht er zijn. Jeroom is de broodbakker, Tim de patissier, steevast bijgestaan door bakkersgast Matisse, gespecialiseerd in potten lekken ;-). Zij verrasten ons met bokkenpootjes en nieuwjaarskoekjes naar Bompa’s recept. Overheerlijk!

Eind maart konden we in het gezelschap van de ex-Anders-Reizen-Toscane-wandelaars (eindelijk) het vernieuwd KMSKA bezoeken. Een boeiende gids liet ons kennismaken met oude en nieuwe meesters. De gezellige brunch achteraf bij Botellón gaf de druilerige zondag een hartverwarmende draai. Wie weet lukt het om in 2024 dat bezoek aan Kunstuur in Mechelen te realiseren?

Een van de hoogtepunten van het afgelopen jaar is ongetwijfeld de geboorte van Ophélie, bij Tim & Sylvie, begin mei, een lieve kleine meid die geniet van alle aandacht en al glimlachend van schoot naar schoot verhuist als we samen zijn. Er waren ook bijzondere verjaardagen: papa, Bomma, en Tante Helga die 85 werden, tante 97, Bart 60, mijn 25ste CSC/DXC jubileum in juni (?!), en het zilveren jubileum van Jos en Mechteld met een gezellig feest in ‘hun’ bos in Norg.

We namen afscheid van m’n bijna 8 jaar oude Volvo en ruilden hem in voor een Polestar, met dank aan DXC. Die rijdt vlot, opvallend stil en aangenaam, en het opladen kent nu geen geheimen meer.

Maar voor onze vakantie hielden we het bij de fiets. Na de steile hellingen van Noorwegen vorig jaar, beslisten we om dichter bij huis te blijven. De reportage van Arnout en z’n wandelende vrienden ‘Dwars door de Lage Landen‘ inspireerde ons voor een fietslus naar Pieterburen. We hadden in juni superveel geluk met het weer en genoten van het buiten in beweging zijn, de onverwachte ontmoetingen, het kampeerleven, en het gevarieerd landschap. Vlak was het parcours -zeker in het begin- allerminst, maar de conditie was duidelijk beter dan vorig jaar. Van afstappen of opgeven was er deze keer geen sprake. Gelukkig maar.

In de zomermaanden bleven we thuis en werkten door. Anna en Willem combineerden een logeerweek met een Shaka beachkamp in het Bloso domein, helaas met heel weinig ‘beach’ weer… Op 30 september beleefden we samen met bijna alle neven en nichten Vandermeersch ‘met aanhang’ een bijzondere nazomerse reüniedag in Roeselare. Jo & Sofie verwenden ons met een gastronomische lunch in Besjamel. Achteraf trokken we onze stapschoenen aan voor een wandeling in Torhout onder de deskundige leiding van nicht An. De weergoden waren ons gunstig gezind. We sloten de meer dan geslaagde dag af tussen pot en pint in het estaminet In ‘t Hof van Engeland.

2023 was ook het jaar waarin Oscar en Kaat een appartement kochten en renoveerden in Vorst, Pieter z’n stage bij Rewire in Den Haag succesvol afrondde, de sympathieke Charlotte ontmoette, en op zoek ging naar een eerste job, Tobias z’n extra diploma om les te geven op zak stak, Jeroom en Laurens hun studentenhuis in Gent onder handen namen, Sylvie na haar zwangerschapsverlof de school uit Brugge inruilde voor een andere school in Blankenberge, Willem de Musica voorgoed vaarwel zei en z’n draai vond in het middelbaar in het KLA, Alizée voor het eerst naar school ging, we samen met Joke en co genoten van een lekker maar wel heeeel slow diner bij Meteor in Heffen, we het Rubenskasteel herontdekten tijdens het Stories Unfold festival met een huiskamerconcertje van Wannes Cappelle, we met Nancy en Herman de Kalmthoutse Heide ontdekten, we met Frieda ons beider mijlpaal-verjaardagen met 2 jaar vertraging vierden in de Vlaamse Ardennen, en we samen met onze buren het jaar afsloten met een winterse wafelenbak (met dank aan Filip voor het eeuwenoud familierecept).

Heel veel herinneringen om te koesteren, ondanks alle ellende en geweld elders in de wereld. We zijn dankbaar voor de 365 dagen die achter ons liggen en openen onze armen voor de nieuwe herinneringen die 2024 voor ons in petto heeft.

Fijne jaarwissel !

Veerle & Jan

Lieve familie & vrienden,

Als traditioneel begin december de kerstbrief van Nick & Helen uit Schotland in onze brievenbus valt, beseffen we dat het tijd is om ook hier het ritueel in ere te houden. Het is grappig om te lezen dat zij op hun beurt geïnspireerd werden door een kerstbrief van Mary & Bill uit Nieuw-Zeeland. Connected, dat is waar het om gaat, over alle grenzen heen. Nick schrijft dat Helen Mary kent van sinds ze 4 was en ‘although there have been gaps in meetings but when they meet, they always just seem to pick up as if they’d just been in touch yesterday’. Heel herkenbaar, ook in onze vriendschap, sinds ik 17 was en met Helen als au pair voor baby Yvonne een maand naar Schotland trok.

Het afgelopen jaar was op z’n minst bizar te noemen. Veel live contacten die vroeger vanzelfsprekend waren en, zonder er bij stil te staan, ons leven rijker maakten, werden noodgedwongen op een andere manier ingevuld.

Mijn job is nu 100% remote. DXC kiest wereldwijd voor ‘virtual first’, met Teams als trouwe bondgenoot. De dagelijkse fietstochtjes naar de Blarenberglaan zijn omgetoverd in wandelingen rond de kerktoren, ’s ochtends in alle vroegte op m’n eentje, ’s avonds in het gezelschap van Jan. 10000 stappen op de teller, dat is het streefdoel. Mens sana in corpore sano. Ik heb dit voorjaar nog nooit zoveel ooievaars gezien, dit najaar heel wat overtrekkende ganzen, zelfs eekhoorntjes of een vos kruisen regelmatig m’n pad. Ook schoolkinderen op de fiets die ijverig elkaars Latijnse woordjes opvragen, make my day.

Jan werkte naarstig verder aan de opdracht bij Partena, deels remote, deels op kantoor in Brussel, zodat hij z’n fiets toch af en toe van stal kon halen. De vrijgekomen pendeltijd werd nuttig besteed aan desem-bakken-zelfstudie en begin mei arriveerde (na 6 maanden leveringstermijn) eindelijk z’n Rofco bakoven. Sindsdien deelt bakker Jan z’n planning digitaal en pikken de buren die dat wensen, in het weekend al eens een graantje mee.

Om de dagelijkse routines te doorbreken, besloten we deze zomer 4 weken vrij te nemen. Wat een luxe. De covid-situatie noopte ons last minute onze oorspronkelijke bestemming te wijzigen, maar we genoten met volle teugen van een fietskampeervakantie in het zuiden van Zweden, letterlijk en figuurlijk een verademing. Het ommetje op de terugweg via Assen, was een ideale afsluiter. Na zoveel tijd konden we heerlijk bijpraten met Mechteld & Jos en student Tom. Bram was op kot in Den Haag gebleven. Die middag was er een of andere belangrijke formule 1 wedstrijd met Max Verstappen in de hoofdrol. De passie waarmee Tom aan tafel sprak over de prestaties van Max, doet me nu nog steeds glimlachen telkens ik iets over Max en zijn rivaal Hamilton in het nieuws hoor.

2021 is het jaar waarin Jeroom & Marina trouwden in het Brusselse stadhuis. Zij verschenen koninklijk op het balkon en wij zwaaiden -een beetje verkleumd- vanop een zo goed als verlaten Grote Markt. Nadat Marina een job vond bij Daikin, ruilden ze hun appartement in de hoofdstad voor het oude vertrouwde zeetje.

Tim & Sylvie werden allebei 30 en zij verwelkomden Alizée, een zusje voor broer Matisse, die sinds de herfstvakantie flink naar school gaat. Laurens & Javiera maakten met hun zelf omgebouwde camper vanpalnorte in september een trip naar de Lofoten. Dankzij Instagram was het bij momenten alsof we een stukje mee op reis gingen. Werkelijk schitterende beelden, wat een natuur, wat een rust.

Bij Koen & Tonya zette Anna enthousiast de stap naar het eerste leerjaar. Ik zag haar onlangs oefenen op www.bingel.be. Ze logt in als een echte professional met een eigen geheim paswoord en sprokkelt punten dmv allerlei opdrachten waarmee ze vervolgens haar avatar kan pimpen met accessoires. Broer Willem zit in de vijfde klas en leert sinds kort Frans. De interesse voor National Geographic is wat getemperd. Voetbal is nu z’n grote passie, zowel actief als passief. Waar is de tijd dat ze uit Dubai in Antwerpen arriveerden, ondertussen bijna dag op dag, 5 jaar geleden. Door corona hebben we hen veel minder gezien, maar de verjaardag van Anna vierden we op een zonnige winterdag met een pakje in het park en in augustus genoten we met z’n allen van een gezellige dag in Hofstade & Planckendael.

De jongvolwassen generatie uit Kessel-Lo woont ondertussen allemaal in Brussel, de place to be om te genieten van kunst & cultuur en tof co-housing gezelschap. Kaat voltooide succesvol haar stage als architect. Ze pendelt over en weer naar Gent waar ze binnen het architectenbureau steeds meer haar eigen projecten beheert. Tobias haalde z’n master jazz aan het conservatorium in Antwerpen en volgt nu een aggregatiejaar aan de Erasmus hogeschool in Brussel. Hij combineert diverse muzikale projecten met een deeltijdse opdracht in de muziekschool van Knokke-Heist, makkelijk bereikbaar per trein, al heeft hij sinds kort ook een rijbewijs op zak. Pieter zit volop in de eindfase van z’n master culturele studies aan de KU Leuven. De radio-ervaring die hij als jobstudent bij StuBru opdeed, vulde hij aan met een stage van 6 weken op de cultuurredactie van De Standaard, weer iets helemaal anders. Het offline muziektijdschrift Not So Difficult zorgde daarnaast af en toe voor spannende deadlines en korte nachten. Het leven van een eindredacteur.

Ook al was het wat meer vanop afstand, het blijft fijn om te zien hoe iedereen zijn weg gaat, elk op zijn manier en tempo.

Uitgebreide ontvangsten thuis zaten er niet in, maar we genoten van alternatieven allerhande: fietstochten of wandelingen zoals met Anne in de Hobokense polder, met Ilse & Tom in Bornem, met Jan in Zammelen (en de uitgebreide koffie bij Margriet achteraf), met Kaat in het Mechels Broek, met Christel, Nadia en Frieda in Betekom, met collega Halinka en haar hond Buddy in Schoonaarde, met Mieke in Heverleebos, en de Urban City Walk in Mechelen. Een picknick in het Vrijbroekpark met collega’s.

Een tuin baby-bezoekje bij Alizée. De paaseizoektocht van Anna en Willem. De trouwe hulp van Greta op woensdag. Dagelijkse telefoontjes aan Tante & Nonkel. De fijne remote samenwerking met teamgenote Peggy. Een drink op het terras bij de overburen. Het zomers lunchbezoek aan Marie-Jeanne na haar heupoperatie. Een gezellig samenzijn met de Rivieres in de tuin bij Bart & Els in Bredene.

Verrassingsbezoekjes voor mijn verjaardag. Een woensdagbezoekje aan papa en Annemie in de Koekenstad. Zelfs het poetsweekend met Joke in Koksijde met verwen-verblijf in de Annaweg, was een feest. Ons huis kreeg een kleine upgrade door de installatie van zonnescreens en airco. Colora adviseerde en inspireerde voor schilderwerken in de logeerkamer. Als we in de toekomst steeds moeten thuiswerken, kunnen we het onszelf maar beter comfortabel maken.

We kijken dankbaar achterom en vooral hoopvol vooruit.
“May the sun shine on you”, elke dag van het nieuwe jaar 😊

Veerle & Jan

Lieve familie & vrienden,

“That time of year again”. Als de Chalmers kerstbrief uit Schotland begin december (bijna altijd) als eerste onze brievenbus in de Graaf Cornetstraat bereikt, weten we dat het hoog tijd is om onze kerst- & nieuwjaarswensen vorm te geven. Lente, zomer, herfst, en, net vandaag, winter. De seizoenen wisselden elkaar af. Er waren grotere wapenfeiten zoals het huwelijk van Laurens & Javiera, Els & Paul, Els & Steve; de parelen huwelijksverjaardag van Papa & Annemie en Els & Bart; de geboorte van Matisse – een viergeslacht voor de Rivieres; het 20-jarig bestaan van Ricos; het afscheid van Jurgen en Ellen van De Groenmarkt, onze trouwe groenten & fruitleveranciers sinds jaren; en onze fietskampeervakantie in Zwitserland met de beklimming van de Oberalp– en Furkapas als absoluut hoogtepunt (Panamarenko zaliger wist het bergje wel uit te kiezen voor z’n tijdelijk zomeratelier – slechts 3 maand per jaar toegankelijk want anders ondergesneeuwd).

Maar er waren dit jaar ook tal van andere, minstens even hartverwarmende, kleine ‘gelukjes’. De gastvrije ontvangst bij Freddy en Magda in Lede. De gezellige middag in Roeselare met een bezoek aan het Wielermuseum en daarna heerlijk voetjes onder tafel bij topchef Jo met een stukje duurzaam perfect gebakken Limousin op het menu. Samen met Geert Demol naar de tentoonstelling van Berlinde De Bruyckere en de Besloten Hofjes, afgerond met een lunch en een Gouden Carolus in brouwerij Het Anker.

De overnachting bij Frieda, met rijkelijk ontbijt in het gezelschap van de kranige mama Bekaert ‘niet teveel trunten, gewoon doen’. De poetsweekends aan zee met Joke en het telkens weer heerlijk verblijf in de Annaweg. Het taxi rijden naar Brugge voor de Vandermeersch lunch, een jaarlijkse traditie in het voorjaar. De lekkere verse wafel bij Capéau op Annemies verjaardag. Het super-de-luxe-altijd-open-postpakjespunt bij buren Jos & Monique.

Het nazomers weekend Wissant bij Stef & Annemie, samen met Nancy & Herman. De sportieve 10.000 stappen uitdaging op het werk. De zomerse lunch met Christophe & Ingrid, het koffietje met Marie-Jeanne in Den Beer, het ontbijt met Nadia & Frieda bij Leo Pancakes, de warme ontvangst bij Simone & Ivan. De organisatie van de acties voor het goede doel van het DXC Charity team.

De kidsopvang, uitstapjes en logeerpartijtjes van Anna en Willem: naar de zoo, Planckendael, Technopolis, of gewoon thuis spelletjes spelen en knutselen na school. Anna is ondertussen 4 en Willem wordt maandag 8. Ze voelen zich na 3 jaar helemaal thuis bij hun vrienden in de Musica school. Willem is een boekenwurm die houdt van Pokemon, Beyblades, Lego Ninjago, Hotwheels, Youtube, tv, film en tennis. De wekelijkse pianoles staat net iets minder hoog in zijn persoonlijke top 10. Stiekem blijft hij dromen van een Nintendo Switch en Fortnite. Anna is een enthousiaste kleuter die weet wat ze wil. De prinsessen van Frozen zijn haar grote idolen, al wisselt dat al eens af met held Harry Potter. Roze is haar lievelingskleur en alles wat zoet is, gaat vlot binnen. Het doeboek 3+ dat ze met Kerst op school kreeg van haar vriendje Leandro toverde een spontane glimlach op haar gezicht en na een paar bladzijden concludeerde ze dat het ‘easy peasy’ was. Haar handige vingertjes knippen, plakken en kleuren al wat er op haar weg komt, mede met dank aan meester Mattias van De Tekenfabriek.

De grote neven en nicht Kaat zitten evenmin stil. Tim went met Sylvie aan het leven als kersverse papa & mama van schatje Matisse. Een leuke uitdaging gaat hij niet uit de weg en dus schitterde hij samen met 10 andere papa’s als coole daddy tijdens een sierlijk synchroon waterballet in de zwemclub van z’n nichtjes. Laurens verbouwde samen met Javiera een camionette tot knusse campeer-van (klaar om de wijde wereld te verkennen) en ruilde recent Hotel Mama in voor een eigen stek in Gent. Jeroom vroeg op vakantie Marina ten huwelijk en verlaat Londen binnenkort voor Brussel, een mini-Brexit waar er hier een paar mega-blij van worden.

Kaat spoort (met plooifiets) elke dag van Brussel naar Gent waar ze werkt in het architectenteam van Jan De Vylder en Inge Vinck. Samen met vriend Oscar geniet ze van het multiculturele leven in en om Flagey. Ons uitje naar de site van het Horst festival inclusief bezoek aan een koeltoren waar a capella Griekse gezangen weerklonken, was een bijzondere ervaring. Tobias & Pieter delen nog steeds een appartementje in Berchem met vriend Lars.

Tobias leeft zich uit in de jazzmuziek aan het conservatorium en daarbuiten. Begin december konden we hem live aan het werk zien met de Boom Big Band. Met de Q-Some Big Band trok hij naar de Daft Studios voor de opname van Dreamin dat in het voorjaar uitkomt. Pieter hoopt aan het eind van dit academiejaar z’n bachelor diploma Engels, Theater, Film & Literatuurwetenschappen van de UA op zak te steken. In februari loopt hij daarvoor stage bij Studio Brussel. Stay tuned !

Onlangs zaten Kaat, Tobias en Pieter nog eens samen aan tafel in Hofstade met Hete Bliksem op het menu. Pure nostalgie en daar genoten we met z’n allen van. De smiles waren nog even groot als vroeger, alleen de gesprekken waren net iets meer geanimeerd en naast de klassieke schotel stond er nu ook een veggie versie. Een chef-kok moet meegaan met z’n tijd, he.

Er zijn dus veel redenen om tevreden terug te blikken op het afgelopen jaar. Dank dat jullie er op de een of andere manier deel van uitmaakten en laten we samen aftellen naar 2020.

We wensen jullie gezondheid en oprecht geluk – wat minder hurry en wat meer happy 🙂

Lieve familie & vrienden,

Een torenhoog cliché, maar ook de afgelopen maanden lijkt de tijd voorbij te zijn gevlogen.  Amper een paar dagen te gaan, dus even stilstaan en terugkijken.

2018 zullen wij ons altijd herinneren als het jaar waarin het leven in de Graaf Cornetstraat voorgoed een andere wending kreeg.  In de lente moesten we onverwacht afscheid nemen van Janne.  De evidentie waarmee we ons blonde buurmeisje hier 13 jaar vrolijk zagen rondhuppelen, was plots verdwenen.  Onze straat werd er stil van, maar de verbondenheid groter.  Respect voor Dim, Marianne & Lina.

Het zet al de rest in het juiste perspectief want écht geluk zit hem in kleine dingen.  Bompi en Bomma werden 80; Mechteld & Jos en Tante Madeleine & Nonkel Jef vierden een “mijlpaal”-huwelijksverjaardag; Tim & Sylvie waagden de sprong in het huwelijksbootje; Pieter en Tobias gingen broederlijk op kot in Antwerpen; Jeroom kon aan de slag in een financiële job in Londen; Kaat leefde zich uit als architect bij Sncda; Laurens verkende de wereld alvorens achter z’n hoek in Oostende aan de slag te gaan.  De volgende generatie zit dus allesbehalve stil.

Op het job front geen grote wijzigingen. Zoals de vorige jaren, slorpte Jans opdracht bij Partena een groot deel van de week op.  Tijdens z’n ochtendlijke en avondlijke fietsrit in weer en wind kon hij de-connecteren, aardig meegenomen na een (wel eens) stressvolle dag.  Voor mij was het nog steeds heel hard wennen aan DXC in volle transformatie.  In het najaar werd het kantoor in Zaventem gesloten en verhuisden we naar Mechelen-Noord.  Eén voordeel: een beduidend korter traject, heerlijk met de fiets langs de Vaart.  En wat de toekomst brengen zal, dat zien we dan wel zeker?

Gelukkig konden we genieten van veel buiten zijn in de natuur.  M’n eerste kampeerervaring ‘ever’ was positief en onze Jutlandroute op de fiets een voltreffer.  Tijd om stilaan te dromen van een nieuw traject?  En vooral om te blijven trainen.

Ook het samenzijn met vrienden, het ontdekken van nieuwe leuke culinaire plekjes (Bar Stan, Noordoever, Storm), de bezoekjes aan Tante en Nonkel in Erembodegem, de dagelijkse middagwandeling met m’n collegaatjes, de wetenschappelijk verantwoorde deelname aan Curieuzeneuzen, de ‘out of the blue’ koffieklets met Erika & co op Sjoerds verjaardag, een goed boek, het gezellig Vandermeersch najaarsweekend in Zeeland, een boeiende film (Niet Schieten, Beautiful Boy, Girl), de last minute visite van Mechteld, de leuke uitstapjes met Mieke, de hartverwarmende reünie met de Italië-stappers, de lekkere lunch in Storm , de Vamas poetsweekendjes met Joke, de wekelijkse aquagym met Annemie en Gilberte, en zoveel meer maakten dit jaar bijzonder.

We zijn dankbaar voor wat geweest is en kijken vol vertrouwen uit naar een nieuw jaar waarin een volgende generatie Riviere de wereld komt verkennen…

Happy & Healthy 2019 !