Klik hier voor alle andere fotos

De boot komt op tijd aan in Eemshaven. De Volvo staat te blinken op de parking en start zonder verpinken.

We hebben met Mechteld en Jos afgesproken voor een tussenstop. Het is even zoeken naar hun boshuisje in Norg, maar wie zoekt, die vindt. We genieten van een fijn weerzien en gezellige babbel bij koffie/thee met beschuit-met-verse-aardbeien op het terras.

Daarna ‘en route’ richting Hofstade, home sweet home. Want, toegegeven, in dat artikel van De Standaard zat misschien toch wel een grond van waarheid. Onbewuste doel bereikt: nergens beter dan thuis 😊.

Klik hier voor alle andere fotos

Vanmorgen enkel nog een korte rit naar het centrum van Kristiansand. Het is er gezellig druk en op menig terras hoor je mensen Nederlands praten. Na een laatste koffie in de schaduw van de Dom, fietsen we richting de haven.

We ontmoeten er andere vakantiefietsers. De sympathieke strafrechter Anja en haar man Piet uit Epe deden dit jaar een stuk van de Noordzeeroute nadat hun trip naar Ierland very last minute niet doorging door perikelen met een afgelast vliegtuig in Schiphol. Anja kan niet wachten om morgen eindelijk de kleinkinderen in haar armen te sluiten. De jonge Ilse uit Groningen ging met fiets en trein vrienden bezoeken in Zweden. Lille en Roel uit Veenendaal moesten na een vijftal dagen (e)fietsen het Olavspad opgeven na een aanrijding in Lillehammer, gelukkig met alleen materiële schade. We fietsen samen als eersten aan boord. Het gemotoriseerd verkeer sluit de rangen. In hut 8401 varen we naar de overkant, dit keer over iets woeliger baren, maar gelukkig zonder zeeziek te zijn.

Klik hier voor alle andere fotos

Vandaag onze laatste fietsdag. De zon is gesluierd en het is al behoorlijk warm. We zijn vroeg uit de veren na een nacht met redelijk wat kabaal. Het live concertje werd gevolgd door een dj afterparty die tot op de camping weerklonk tot ergens na 2 uur…

Tijd om alles in te pakken onder het goedkeurend oog van onze Duitse buren aan het uitgebreid ontbijt. De nieuwelingen sukkelen ondertussen met het ingenieus slot van de wc- en douchedeur. De instructies in het Noors en Engels met foto lijken niet echt te helpen. Regelmatig moet een papa voor de deur de wacht houden terwijl dochterlief binnen is. Gisteren moest de boerin zelfs met haar sleutel iemand komen “bevrijden” die opgesloten zat.

Ook vandaag gaat het pad flink op en neer, er zitten zelfs 2 tunneltjes in de route. Lichten aan. Oef, even spannend, we komen veilig aan de overkant. Onderweg geven mensen de gevel van hun huis een nieuwe laag verf. Wat verderop wordt hout gekliefd en mooi gestapeld. Iedereen bereidt zich voor op de aankomende winter.

Het is een drukte van jewelste aan het Dyreparken en Badelandet net voorbij de Ikea aan de rand van Kristiansand. Roligheden Camping ligt een tiental kilometer verder. We fietsen over het water en als we even stilstaan op de brug om van het uitzicht te genieten, komt een jong koppel Duitsers op de e-bike aangereden. Ze zijn al 2 weken onderweg, nog 3 te gaan. Hun dochtertje van net geen 2 rijdt mee in de fietskar bij papa. De mama is zwanger. Moedig.

Aan de camping moeten we netjes in de rij aanschuiven om in te checken. We krijgen een plekje een beetje achterin. Duimen dat er niet teveel tentjes meer bijkomen want nu is het hier lekker rustig.

Voor we onze eigen tent kunnen opzetten, vragen 3 meisjes van 18 om hulp. Ze komen ergens uit de buurt tussen Stavanger en Bergen en zijn gevlucht voor het slecht weer.  Eerste kampeerweekend ooit en ze hebben geen idee hoe hun tent recht te krijgen. Maar het plezier is er niet minder om. Gegibber alom. Na wat gepuzzel kunnen we hen op weg zetten. De tent heeft haar beste tijd gehad en dus zijn er al wat haken en ogen die missen, maar we duimen dat het niet teveel waait en ze als roosjes zullen slapen.

We sluiten de vakantie af met een pizza bij La Pizza. Een simpel eetkraampje, maar volgens Google reviews de beste pizza’s van Kristiansand, gebakken in een houtoven door een echte Italiaan, en toevallig maar een kwartiertje wandelen. Delizioso!

Klik hier voor alle andere fotos

Chilldag 3. Nadat een Noorse dame met 2 hondjes om middernacht vlak naast onze tent kwam staan met haar Volvo met daktent, komt ze zich ‘s ochtends excuseren voor het eventueel lawaai. Ze had onze fietsen zien staan, maar onze tent niet?! Jan schrok zich een ongeluk toen hij vannacht de tent opendeed en een van de hondjes hem aanstaarde vanachter het raam. Gelukkig was het geen blaffer. Ik sliep er gewoon doorheen. De dame uit Oslo is op vakantie in eigen land. Ze wil alle 28 historische staafkerken die in Noorwegen bewaard zijn, bezoeken en combineert dat met een soort geocaching. Na een korte wandeling met de hondjes en een snel ontbijt is ze alweer verdwenen.

Hoe minder op het programma, hoe luier een mens wordt. Een relax fietstochtje naar het centrum voor wat boodschappen, tijd om te lezen, een Wordfeud blokje leggen, een paar berichtjes sturen en eens kijken naar het traject voor morgen.
In De Standaard lees ik een artikel “Ga niet op vakantie, blijf thuis. Het heeft vele voordelen – Is het onbewuste doel van vakantie om tot het inzicht te komen dat het thuis het allerfijnst is?”

In de vooravond kunnen we meegenieten van een live country concertje in een tuin wat verderop.

Klik hier voor alle andere fotos

Chilldag 2. We krijgen een uitgebreide demonstratie van de compacte Fiat campervan van Ronny en Karin, onze buren uit Opwijk. Ze vertellen over de zelfrijdende caravan die ze voor het eerst zagen op een camping in Hirsthals. De tijd staat niet stil.

De boer komt aangelopen met de Deense vlag. Er is in het dorp een kennis gestorven, 51 jaar. Hij hangt de vlag halfstok. Als straks de dienst voorbij is, zal hij ze helemaal optrekken als eerbetoon.

Tijd voor een (onbepakt) fietstochtje naar Brekkestø, helling op, helling af. In het haventje staat er een lange file aan de ijskiosk die bekend staat om de grootste ijsjes van Noorwegen. Amper 500 meter verder is het zalig rustig in de tuin van het BrekkekjærHaven Kulturkafè. We worden er hartelijk ontvangen en smullen van huisgemaakte lekkernijen. Een stuk quiche met feta en spinazie voor mij, een goedgevuld broodje voor Jan, en als dessert ‘to share’ een stuk rabarbertaart -recht uit de oven- met een lekkere vanillesaus.

Daarna arriverende campers kijken vanuit ons Helinox stoeltje -meer dan full house vanavond- en luieren met “De acht bergen” van Paolo Cognetti, een vleugje Italië in Scandinavië, vakantie ten top.

We sluiten de dag af met een glaasje aan de camper van onze sympathieke buren-voor-een-dag.