Klik hier voor alle andere fotos

Chilldag 1. Bezoekje aan Lillesand en een lekkere koffie op het terras van Strandhaven met zicht op de haven. Bootjes kijken. En ook een beetje mensen kijken later op de camping.

Klik hier voor alle andere fotos

Jan is om 6u30 wakker, klaar om als eerste de douche in te duiken. Geen file zoals gisteravond, maar het water is helaas nog steeds even koud… Op naar de volgende camping, ander en beter, fingers crossed!

De lucht is zwaarbewolkt, af en toe valt er een regendruppel. Maar de temperatuur is prima, veel beter dan de hittegolf in België. Na de eerste helling krijgt een mens het vanzelf warm. Bij het wegrijden spreekt een Noors koppel ons aan. Ze zijn op wandel met hun lieve oude golden retriever.

De route loopt via Grimstad dat er opvallend kalm bij ligt. Zondag, rustdag voor de Noren. Enkel voor het Scandic hotel zitten een paar toeristen met een meeneemkoffie op een bankje. Wij volgen hun voorbeeld en bewonderen ondertussen een familie in traditionele klederdracht.

Midden op het fietspad naar Lillesand verzamelt een groep vrienden voor een tochtje. Wat later passeren ze ons opnieuw en zetten ons uit de wind. De bobilhavn aan de rand van de stad staat aardig vol. Vakantiegangers zitten te keuvelen aan hun plooitafel, een mevrouw heeft haar breiwerk meegebracht.

Via een pad langs het water rijden we naar Møglestu (farm) camping. 350 kronen. Basic maar heel netjes. Wel met een gesofisticeerd slot aan de deuren van het sanitair. Net voor aankomst kregen we trouwens een gratis douche van de boer die z’n bieten uitbundig sproeit.

Tijd om iets te eten en daarna de tent te installeren. Dat gaat nu elke dag efficiënter.

Klik hier voor alle andere fotos

De stilte in Camping Canvas Hove valt op. Alleen het geschreeuw van een paar meeuwen en het stappen van een paard in de verte. De gezinnen rondom ons worden elk op hun tempo wakker. Een Nederlandse familie met grote tent heeft vlaggetjes en ballonnen opgehangen. Iemand jarig? Een vader en moeder breken hun tent af terwijl tienerdochterlief aan haar smartphone gekluisterd is. In de tent naast ons is de papa van dienst voor het ontbijt, spek met eieren. Mama ontfermt zich over een jonge baby. De bakfietsen rijden af en aan.

Vandaag start de tocht langs het Hove Leirsenter. In het hoogtouwenparcours volgt een jongen de aanwijzingen van z’n instructeur. Wat verderop wordt een grote festivaltent rechtgezet. De Noorse tegenhanger van de Columbus staat geparkeerd op een grasveld bij de seniorenclub van FN & NATO. De zon schijnt. Het zou 24 graden worden.

In Skilsoy nemen we een korte ferry naar de overkant, naar Tyholmen, deel van Arendal. Een sympathiek jong Amerikaans koppel vindt het cool dat wij uit België komen. Ze betalen ons ticket met hun 10-beurtenkaart. Ze zijn 3 weken geleden naar Noorwegen verhuisd. Hij heeft een job gezocht en gevonden, en ze willen hier hun leven opbouwen. Spannend toch wel. Een vriend van hem deed hetzelfde in Brussel, nu 4 jaar geleden.

In Arendal is het al water dat de klok slaat. Bootjes in alle maten en soorten, groot, groter, grootst. In de haven zijn een paar stoere binken show aan het verkopen met hun elektrisch aangedreven sup. Nooit eerder gezien. De ene heeft al wat meer moeite met de juiste balans dan de andere.

Als we verder fietsen, komen we weer meer in landbouwgebied. Een tractor die de stal uitrijdt, blokkeert de route. In de wei krijgen de koeien het gezelschap van een zwerm vogels. De wind wordt sterker en zit vaak op kop. Tandje bij, versnelling minder.

Aan de weg meldt een bord dat Moysand familiecamping fullt is. We wagen het erop. Voor 1 nacht en 550 kronen plooien ze ons tentje wel ergens tussen. Gelukkig maar. Hopelijk niet teveel lawaai straks en morgen weer verder.

Klik hier voor alle andere fotos

Terwijl Els en co aan de Geirangerfjord bibberen bij een gevoelstemperatuur van 2 graden, staan wij op met een stralende zon. Het tentveld bleek minder vlak dan ingeschat met een help-ik-rol-naar-het-midden effect, en dus heeft Jan niet al te best geslapen. We nemen de tijd om wakker te worden. In de daktent van Liane en Martijn is het voorlopig muisstil.

De rekening valt reuze mee. 200 kronen voor een nacht, inclusief gebruik van wasmachine en droogkast. Daar kan een mens al eens een paar hellingen voor beklimmen ;-).

Het pad loopt langs bossen en water, veel water, een deels afgebrand huis ook. Slechts een 20-tal kilometer te gaan. De Tromøybrua uit 1961 ligt indrukwekkend hoog. Jan z’n maag draait en hij houdt een stevige koers aan. Ik stop even in het midden voor een foto van het panorama.

Camping Canvas Hove is de eindbestemming. Die ligt vlak aan het Raet nasjonalpark, op een boogscheut van het strand. Het is een ruim terrein vol naaldbomen met bijhorende typische geur. Bewust geen campers, caravans of auto’s hier, enkel tenten, wat hutten en een aantal yurts voor glamping, een verademing. De gasten die hun bagage willen vervoeren, kunnen gebruik maken van elektrische bakfietsen en bolderkarren. We zien er geregeld een passeren en die is meer dan volgestouwd. Duidelijk niet iedereen heeft een strikt afgewogen paklijst.

We verkennen de buurt, maken een wandeling en drinken koffie in de Cuba bar. Naast ons leest een gast een boek terwijl hij een Heineken drinkt. 100 kronen. Op het water wordt er volop gesurft, gesupt, gesnorkeld, gezwommen of bootje gevaren.

Na de douche geraak ik aan de praat met Thor, de man die het sanitair onderhoudt. Hij vraagt waar ik vandaan kom. België? Français, Nederlands? Hij blijkt 34 jaar voor Shell gewerkt te hebben, oa een paar jaar in Den Haag. Zijn Nederlands is na al die jaren nog behoorlijk goed. Van Brussel herinnert hij zich vooral de lekkere wafel met slagroom die hij ooit at op de Grote Markt. Hij is sinds een paar jaar gepensioneerd, maar wil niet stilzitten en doet dit als flexijob. Hij woont 15 km verderop in het huis van z’n overgrootvader en verdient 184 kronen per uur, een mooi extraatje naast zijn pensioen.

Klik hier voor alle andere fotos

Het gesnater van een familie ganzen op een aangrenzend veld is onze wekker vandaag. 7u30, dat valt mee. Eerst een warme douche en de tent afbreken, daarna kunnen we ontbijten aan de picknicktafel bij de keuken. Na de mysterieuze verdwijning van een mes een paar dagen geleden, is vandaag mijn tandenborstel aan de beurt. Zo wordt onze bagage vanzelf een beetje lichter… Al kan ik die tandenborstel niet missen, dus die komt snel weer op het boodschappenlijstje.

Als we naar de keuken willen fietsen, merkt Jan dat z’n achterband plat is… 1 bar ipv 2,8. Waarschijnlijk een kapot ventiel anders was ze volledig plat. Er zit niet anders op dan terug te keren naar het tentveld en eerst de handen uit de mouwen te steken. Als goed georganiseerde vakantiefietser heeft hij al het nodige materiaal bij. Bovendien snelt de campinguitbater ter hulp met een grote voetpomp met drukmeter. Nu hopen dat de nieuwe binnenband standhoudt. Terwijl Jan bezig is, beginnen de ganzen steeds luider te kwekken en plots stijgen ze in formatie op. Ze lossen overtollig gewicht, gelukkig nét naast en niet op ons hoofd.

Na het ontbijt met polarbrød kunnen we rond 10u30 vertrekken. Eerst een stevige klim, dan een stuk glooiende weg door het bos. Een auto moet z’n kar draaien omwille van wegenwerken. Wij gaan gewoon door.

De tocht leidt naar Tvedestrand, klein maar gezellig, met een ideaal terras voor koffie en appeltaart. Er hangt een Scandinavische kustsfeer met de witte huizen die stralen in de zon tegen de blauwe lucht. Naast de bloemenwinkel heeft een mevrouw een kraampje uitgestald waar ze kleurrijke warme truien verkoopt. Handmade want je ziet haar ter plekke breien. In de winkel ernaast kan je een geitenvelleke kopen voor de winter.

Jan vindt een shortcut om terug op de route te komen, maar die is voor de gelegenheid weer supersteil. De appeltaart is direct afgewerkt. Onderweg passeren we een broer en zus van een jaar of 8 à 10. Ze hebben zich in de voortuin geïnstalleerd met een klein tafeltje en verkopen zelfgeplukte kersen, 50 kronen voor een zakje. We hebben helaas geen contant geld, dus rijden na een korte babbel weer verder.

Een bankje aan het water lacht ons toe, de perfecte picknickplek. We twijfelen of het privé zou zijn, maar wagen het erop. Als we zitten te eten, komt een dame van het huis aan de overkant aangelopen. Ze komt zwemmen en zegt dat wij gerust hetzelfde mogen doen vanaf haar privé steiger. We bedanken voor het bankje en laten de plons aan haar.

Sjøverstø B&B zet ook voor kampeerders z’n tuin open. Velkommen! Alles is pretty basic, maar het is hier wel rustig en in de natuur. Geen massacamping, gewoon een grasveld, net wat wij zoeken. Zelfs een wasmachine en droogkast, vrij te gebruiken. Die luxe laten we ons welgevallen. Na 2 weken handwasjes mag de trommel het werk doen.

We krijgen het gezelschap van een Nederlands koppel uit de Veluwe, Liane en Martijn. Ze hebben 3 weken rondgetrokken met hun SUV met een daktent erbovenop. Een trip van in totaal 5500 km, tot aan de Lofoten. Ze zijn het weer gevolgd en hebben hun trip in functie daarvan gepland. Dat lijkt aardig gelukt. Ze hebben een mooi bruin kleurtje. Morgen nemen ze in Kristiansand de boot naar Eemshaven. We hebben een toffe babbel. Liane werkt voor een bedrijf dat auto’s en chauffeurs regelt voor huisartsenwachtposten in een groot deel van Nederland. De praktijk van Mechteld in Assen is nog geen klant.