May the sun shine on you

Lieve familie & vrienden,

Als traditioneel begin december de kerstbrief van Nick & Helen uit Schotland in onze brievenbus valt, beseffen we dat het tijd is om ook hier het ritueel in ere te houden. Het is grappig om te lezen dat zij op hun beurt geïnspireerd werden door een kerstbrief van Mary & Bill uit Nieuw-Zeeland. Connected, dat is waar het om gaat, over alle grenzen heen. Nick schrijft dat Helen Mary kent van sinds ze 4 was en ‘although there have been gaps in meetings but when they meet, they always just seem to pick up as if they’d just been in touch yesterday’. Heel herkenbaar, ook in onze vriendschap, sinds ik 17 was en met Helen als au pair voor baby Yvonne een maand naar Schotland trok.

Het afgelopen jaar was op z’n minst bizar te noemen. Veel live contacten die vroeger vanzelfsprekend waren en, zonder er bij stil te staan, ons leven rijker maakten, werden noodgedwongen op een andere manier ingevuld.

Mijn job is nu 100% remote. DXC kiest wereldwijd voor ‘virtual first’, met Teams als trouwe bondgenoot. De dagelijkse fietstochtjes naar de Blarenberglaan zijn omgetoverd in wandelingen rond de kerktoren, ’s ochtends in alle vroegte op m’n eentje, ’s avonds in het gezelschap van Jan. 10000 stappen op de teller, dat is het streefdoel. Mens sana in corpore sano. Ik heb dit voorjaar nog nooit zoveel ooievaars gezien, dit najaar heel wat overtrekkende ganzen, zelfs eekhoorntjes of een vos kruisen regelmatig m’n pad. Ook schoolkinderen op de fiets die ijverig elkaars Latijnse woordjes opvragen, make my day.

Jan werkte naarstig verder aan de opdracht bij Partena, deels remote, deels op kantoor in Brussel, zodat hij z’n fiets toch af en toe van stal kon halen. De vrijgekomen pendeltijd werd nuttig besteed aan desem-bakken-zelfstudie en begin mei arriveerde (na 6 maanden leveringstermijn) eindelijk z’n Rofco bakoven. Sindsdien deelt bakker Jan z’n planning digitaal en pikken de buren die dat wensen, in het weekend al eens een graantje mee.

Om de dagelijkse routines te doorbreken, besloten we deze zomer 4 weken vrij te nemen. Wat een luxe. De covid-situatie noopte ons last minute onze oorspronkelijke bestemming te wijzigen, maar we genoten met volle teugen van een fietskampeervakantie in het zuiden van Zweden, letterlijk en figuurlijk een verademing. Het ommetje op de terugweg via Assen, was een ideale afsluiter. Na zoveel tijd konden we heerlijk bijpraten met Mechteld & Jos en student Tom. Bram was op kot in Den Haag gebleven. Die middag was er een of andere belangrijke formule 1 wedstrijd met Max Verstappen in de hoofdrol. De passie waarmee Tom aan tafel sprak over de prestaties van Max, doet me nu nog steeds glimlachen telkens ik iets over Max en zijn rivaal Hamilton in het nieuws hoor.

2021 is het jaar waarin Jeroom & Marina trouwden in het Brusselse stadhuis. Zij verschenen koninklijk op het balkon en wij zwaaiden -een beetje verkleumd- vanop een zo goed als verlaten Grote Markt. Nadat Marina een job vond bij Daikin, ruilden ze hun appartement in de hoofdstad voor het oude vertrouwde zeetje.

 

Tim & Sylvie werden allebei 30 en zij verwelkomden Alizée, een zusje voor broer Matisse, die sinds de herfstvakantie flink naar school gaat. Laurens & Javiera maakten met hun zelf omgebouwde camper vanpalnorte in september een trip naar de Lofoten. Dankzij Instagram was het bij momenten alsof we een stukje mee op reis gingen. Werkelijk schitterende beelden, wat een natuur, wat een rust.

Bij Koen & Tonya zette Anna enthousiast de stap naar het eerste leerjaar. Ik zag haar onlangs oefenen op www.bingel.be. Ze logt in als een echte professional met een eigen geheim paswoord en sprokkelt punten dmv allerlei opdrachten waarmee ze vervolgens haar avatar kan pimpen met accessoires. Broer Willem zit in de vijfde klas en leert sinds kort Frans. De interesse voor National Geographic is wat getemperd. Voetbal is nu z’n grote passie, zowel actief als passief. Waar is de tijd dat ze uit Dubai in Antwerpen arriveerden, ondertussen bijna dag op dag, 5 jaar geleden. Door corona hebben we hen veel minder gezien, maar de verjaardag van Anna vierden we op een zonnige winterdag met een pakje in het park en in augustus genoten we met z’n allen van een gezellige dag in Hofstade & Planckendael.

De jongvolwassen generatie uit Kessel-Lo woont ondertussen allemaal in Brussel, de place to be om te genieten van kunst & cultuur en tof co-housing gezelschap. Kaat voltooide succesvol haar stage als architect. Ze pendelt over en weer naar Gent waar ze binnen het architectenbureau steeds meer haar eigen projecten beheert. Tobias haalde z’n master jazz aan het conservatorium in Antwerpen en volgt nu een aggregatiejaar aan de Erasmus hogeschool in Brussel. Hij combineert diverse muzikale projecten met een deeltijdse opdracht in de muziekschool van Knokke-Heist, makkelijk bereikbaar per trein, al heeft hij sinds kort ook een rijbewijs op zak. Pieter zit volop in de eindfase van z’n master culturele studies aan de KU Leuven. De radio-ervaring die hij als jobstudent bij StuBru opdeed, vulde hij aan met een stage van 6 weken op de cultuurredactie van De Standaard, weer iets helemaal anders. Het offline muziektijdschrift Not So Difficult zorgde daarnaast af en toe voor spannende deadlines en korte nachten. Het leven van een eindredacteur.

Ook al was het wat meer vanop afstand, het blijft fijn om te zien hoe iedereen zijn weg gaat, elk op zijn manier en tempo.

Uitgebreide ontvangsten thuis zaten er niet in, maar we genoten van alternatieven allerhande: fietstochten of wandelingen zoals met Anne in de Hobokense polder, met Ilse & Tom in Bornem, met Jan in Zammelen (en de uitgebreide koffie bij Margriet achteraf), met Kaat in het Mechels Broek, met Christel, Nadia en Frieda in Betekom, met collega Halinka en haar hond Buddy in Schoonaarde, met Mieke in Heverleebos, en de Urban City Walk in Mechelen. Een picknick in het Vrijbroekpark met collega’s.

Een tuin baby-bezoekje bij Alizée. De paaseizoektocht van Anna en Willem. De trouwe hulp van Greta op woensdag. Dagelijkse telefoontjes aan Tante & Nonkel. De fijne remote samenwerking met teamgenote Peggy. Een drink op het terras bij de overburen. Het zomers lunchbezoek aan Marie-Jeanne na haar heupoperatie. Een gezellig samenzijn met de Rivieres in de tuin bij Bart & Els in Bredene.

 

Verrassingsbezoekjes voor mijn verjaardag. Een woensdagbezoekje aan papa en Annemie in de Koekenstad. Zelfs het poetsweekend met Joke in Koksijde met verwen-verblijf in de Annaweg, was een feest. Ons huis kreeg een kleine upgrade door de installatie van zonnescreens en airco. Colora adviseerde en inspireerde voor schilderwerken in de logeerkamer. Als we in de toekomst steeds moeten thuiswerken, kunnen we het onszelf maar beter comfortabel maken.

We kijken dankbaar achterom en vooral hoopvol vooruit.
“May the sun shine on you”, elke dag van het nieuwe jaar 😊

Veerle & Jan

2 gedachten over “May the sun shine on you

  1. steenkiste nadine

    Heel prachtig verwoord Veerle
    Zo zie je maar dat er in dit moeilijk jaar toch zovele mooie
    momenten waren !
    Mogen we hopen en dromen dat we die volgend jaar ook krijgen.

    Liefs bomma

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *