Klik hier voor alle andere fotos

10 september, onze 18de fietsdag op rij. Rond 7 uur heeft Jan lang genoeg op z’n matje gelegen en z’n rug geeft aan dat het tijd is om op te staan. Het was vannacht 13 graden, het blijft stabiel. Fingers crossed. Camping Nybostrand ontwaakt. Een vroege vogel steekt een was in. Aan de caravan achter ons is het tijd voor de grote schoonmaak. Mijnheer vouwt de tafels op, maakt de buitenmat schoon en hangt ze te drogen terwijl mevrouw een praatje maakt met de buren. De twee maltezer hondjes lopen wat in de weg en smeken om aandacht. Een Duitse vakantiefietser verzamelt al zijn materiaal. Het komt niet op een kilogram.

Na het uitchecken gaan we op pad, eerst richting Ystad, de provinciehoofdstad en ook de stad van de misdaadserie Wallander. Na het centrum fietsen we een heerlijk stuk op een bospad langs de zee. Twee vriendinnen zijn op wandel, een grijzende man filosofeert op een bankje, iemand laat z’n hond uit, een jong koppel ontbijt aan een vouwtafeltje met zicht op zee, en aan een van de houten pontons wagen twee dames zich in het water. We rijden langs statige houten villa’s en kleurrijke mini strandhuisjes die dicht op elkaar gepakt in de duinen staan. Zou dit het Knokke van Zweden zijn?

Een mama met twee dochtertjes in een stoere bakfiets kruist ons pad. Ze draagt geen helm maar wel een Hövding, een soort nekband die bij een val als airbag zou fungeren. Aan de andere kant van de weg schildert een man op een hoge ladder de dakrand bij. Aan z’n houten huis hangen 2 vlaggen, eentje in blauw-geel en eentje in rood-geel, de kleuren van Skåne. Een trotse Zweed.

De weg is grotendeels vlak vandaag en hoewel de zwakke tot matige wind in alle richtingen draait, lijkt hij nu zelfs even in onze rug te zitten. Het kan dan toch? Op de kalme zee zet een zeiljacht z’n spinaker bol in een poging wat snelheid te maken.

Hoera, Jan ziet op de app een plek voor koffie. Maar is het hier wel gezellig? We gokken op een tweede kans en ja hoor, deze keer hebben we goed gegokt. In Bongska Huset aan Mossbystrand ziet alles er even lekker uit. Tijd voor een break in de tuin met zicht op de kleine haven. We laten ons verleiden tot het huisgemaakt zuurdesembrood voor de picknick straks. Daar krijgen we absoluut geen spijt van.

Het geeft ons vleugels en niet veel later fietsen we langs het meest zuidelijke punt van Zweden. Op zee zien we het zeiljacht van vanmorgen. Een Zweed spreekt ons spontaan aan en geeft uitgebreid tekst en uitleg. Toeristisch hier, de eerste keer dat we dat gevoel krijgen.

Rond 4 uur maken we onze lus rond. Jobstudent August is vervangen door Bertil, maar we kennen het terrein. De Volvo staat veilig en wel waar we hem hadden achtergelaten, de wielen hoog in het gras en gratis uitbundig gedoopt door de zeemeeuwen. Amper 10 minuten nadat Jan de auto verzet, gaat de vaste campingbewoner met de grasmaaier aan de slag. Van efficiëntie gesproken!

10 september, “ons dagje”. 24 jaar geleden maakten we via Anders Reizen samen een groeps-wandelreis door de Haute-Provence. Toen sliepen we op hotel en werd onze bagage vervoerd. Zoveel jaar later kiezen we voor back to basics. Samen sterk, elke dag opnieuw. Een fietsvakantie is zoveel meer dan alleen maar fietsen.

De lus is rond, de tocht zit erop. Mijn nieuwe Santos doorstond z’n maidentrip met glans. Jan droomt stiekem al van een vierseizoenstent en een nieuwe route. Ik ga nu eerst genieten van BBB – bed, bad en brood, in Hofstade of all places 😉

Maar eerst nog een tussenstop bij Mechteld & co in Assen voor een blij weerzien als hartverwarmende afsluiting van onze trip.