Overnachting Thuis
Klik hier voor alle andere fotos
Raar maar waar, goed op tijd uit de veren, zonder nood aan een wekker. We hebben onze stal geroken. Inpakken, ontbijten, en wegwezen.
Op de camping komt het leven ondertussen stilaan op gang. Een mevrouw doet de vaat van gisteravond, inclusief sierlijk gegraveerde wijnglazen. Een Nederlandse solofietser uit Den Helder vertrekt voor de volgende etappe van z’n tocht naar Rome.
Tegen 9 uur zitten we in de auto. De gps verrast ons met een détour touristique langs kleine dorpjes in de Alsace. Joost mag weten waarom. Mooi, dat wel, maar het schiet niet erg op. Gelukkig verschijnt uiteindelijk de snelweg naar Metz/Nancy terug op ons schermpje. Het is druk verkeer, opvallend veel Nederlanders. Vanaf Luxemburg regelmatig file, file, file. Nog voor we Hofstade binnenrijden, heeft Jan al heimwee naar z’n fiets. Op Radio 1, altijd benieuwd, wordt gepalaverd over het onkruid op de stoep in Mesen. We hebben in die 3 compleet medialoze weken precies niet echt iets gemist.
Solange, Eddy en Dim heten ons enthousiast welkom thuis. Het uitpakken gaat vlot. De wasmachine draait meteen.
Wij blikken tevreden terug op onze ronde. Het was werkelijk een avontuur. We hebben letterlijk en figuurlijk bergen verzet, genoten van het samen actief buiten zijn en de boeiende ontmoetingen met tal van nieuwe mensen.
Griet schreef me na onze bergpas-dag dat er in de Flow een artikel stond dat een inspanning waarbij je echt een grens overgaat van de comfortzone, extra deugd kan doen. Lang leve de Flow!
Wij ervaarden Zwitserland als een divers land met heel variabel weer – we hebben zowat alles gehad behalve sneeuw.
Een duur land ook. Benieuwd wat de Visa afrekening gaat geven… maar die zullen we de pret niet laten bederven.
Het was een plezier om in een voortdurend wisselend postkaarten-decor van de overweldigende natuur te genieten. De zwaarste etappes waren ongetwijfeld de mooiste. Dankzij Jans intense voorbereiding verliep alles gesmeerd (of toch bijna).
Voor wie van statistiekjes houdt: we deden 6 korte treintrajecten, sliepen steeds op campings uitgezonderd 3 te koude/natte nachten, we fietsten tussen 198 en 2395 m hoogte, stegen over de ganse rit 13870 hoogtemeters, en daalden 14775 hoogtemeters. Totaal op de teller: een gezapige 852 kilometers, heel wat minder dan de vorige tochten maar ook heel wat pittiger door het vele klimwerk.
Tijd dus om de balans op te maken en na te denken over de verdere optimalisatie van fiets- & kampeeruitrusting. Misschien ook over een bestemming voor volgend jaar? Ik suggereerde Nederland: vlakbij, goedkoop, met leuke kleine campings in quasi elk dorp, prima fietsinfrastructuur, en – last but not least – zonder bergen 🙂 .
We hebben nog alle tijd om daarover na te denken; nu eerst nagenieten met ons hoofd in de bergen.
StatistiekenFietskilometers vandaag : 0 km
Fietskilometers tem vandaag :: 852,39 km
Minimum Hoogte : 0 m
Maximum Hoogte : 0 m
Gestegen meters : 0 m
Gedaalde meters : 0 m
Weer : warm tot 27 graden
Wind : zwak
Etappe
Max elevation: 2429 m
Min elevation: 249 m
Total climbing: 12113 m
Total descent: -12113 m
Tot 2.400 meter hoog en 14.000 hoogtemeters!!!!
In Nederland heb je niks te zoeken, naar de Gallibier, Alpe d’huez, ..Himalaya!!
Groetjes
Kris
Hallo Jan en Veerle,
Man,man,man wat een avontuur !! en zo boeiend verteld (jullie zouden die fietsverhalen in boekvorm moeten uitbrengen). Ik denk al evenveel genoten te hebben als jullie trip.
Bijna elke dag herlees ik de spannende verhalen van de reis (ik zat al vanaf 19 u voor de pc te wachten wanneer de émails binnen kwamen!)
Echt genoten soms zelfs met de krop in de keel van emotie aan al die mooie herinneringen aan Zwitserland
Een dikke dikke PROFICIAT met jullie prestatie
veel liefs van mama papa (alias bomma en bompa)
Wat een verhaal, wat een tocht, wat een inspanningen! En tot slot een intens gevoel van voldoening om zulks een prestatie samen te mogen en te kunnen doen. Proficiat allebei
Beste Veerle & Jan,
Petje af voor jullie prestatie, de vlot lezende en mooie schrijfstijl en het knappe fotowerk!
Meer van dat graag volgend jaar. 😉
Van harte,
Tom
Amaai Veerle en Jan
Supermooi en vlot om te lezen… moet nog wat tijd nemen om alles door te bemen ,
Inderdaad chapeau voor de inspanningen en supermooie weergave.. aluitgerust???
Knuffels en tot gauw!!
Ps. Zo’ n fotoavond met vrienden.. hmmm zou mooi zijn..
Schitterend reisverhaal , leest als een roman! Wat een fietsvakantie,,,,chapeau!!
Wel wat laat, nu pas tijd gevonden om jullie mooie fietstocht verslag te lezen, dank zij het regenweer. Dank zij kleindochter Rachel die snipverkouden, haar middagdutje doet. Zelf heb ik ook als 17j. het prachtige Zwitserland, nl.
Leysin ontdekt, met CM, op zomerse wandeltochten. Zo’n 20 j. geleden was ik ook mee op vakantie in de streek van het vernoemde Leuk, nl. 1week Leukerbad samen met 2
zussen en hun man. Jammer genoeg moest ik mijn man en 4 kindjes die week missen. Andersom, Filip gunde het mij om als 5de pers. de auto te vullen.
Dikke proficiat aan Veerle en Jan, onnoemelijk veel respect voor de moed, om zo’n loodzware tochten te hebben ondernomen.
Begin juni hadden we een fietsend koppel te gast(vrienden op de fiets) op tandem!!!, die “de groene vallei-route” was begonnen. Op hun 4de dag vielen ze op gladde treinsporen,in Ieper,
met als gevolg, de mevr. werd per ambulance afgevoerd en op 2 plaatsen a/h hoofd gehecht. Ze boekten daarom 1 extra nacht bij, en zijn dan hun tocht verder gegaan met de geplande route. Hadden uiteindelijk ook zo’n 850 km gefiets op 1 maand tijd, een tip voor jullie misschien.
Vele groetjes en wie weet, tot ooit nog eens,
Hoedje omhoog en het gaat jullie verder goed!!!
Krista en Filip uit Woesten, ooit eens jullie gastadres via vrienden op de fiets in augustus 2016