Klik hier voor alle andere fotos

We hebben het geweten dat onze camping vannacht quasi onder de kerktoren stond. Zowat elk kwartier luidden de klokken, soms minutenlang. Mijnheer pastoor wilde er ongetwijfeld zeker van zijn dat z’n kerkgangers tijdig zouden opdagen voor de zondagsdienst.

Na het ontbijt maken we eerst een kleine wandeling tot aan het Schloss uit 1230. De 42 houten huizen met hun ca 90 inwoners liggen er vredig bij. Een oudere man heeft zich geïnstalleerd aan het meer en leest aandachtig zijn krant.

Het is zondag rustdag, dus alle winkels zijn gesloten. Gelukkig kunnen we ons behelpen voor wat proviand in een kleine Coop aan het tankstation.

Na amper een paar kilometer onderweg arriveren we in Liechtenstein, het op vijf na kleinste land ter wereld.

Het decor is prachtig en weids. De Rijn stroomt bij momenten fel, op andere plekken staat het appelblauwzeegroen water laag. Een aantal reigers aast op een vis, een eekhoorn spurt over het fietspad. Vlinders fladderen in het rond.

We zien de allereerste visser met kniehoge laarzen in het water staan. Benieuwd wat voor vis hier zwemt. Vanop de oever ziet het water er zuiver uit, maar of dat werkelijk zo is, is nog maar de vraag.

Tegen lunchtijd arriveren we als vanzelf vlak voor restaurant Adler in Fläsch. Ziet er goed uit, zelfs een Michelin bordje aan de deur en de ober bedient de gasten op het zomers terras mooi uitgedost in authentieke Lederhosen. Helaas zijn wij er niet echt op gekleed, dus picknicken we wat verderop in de schaduw van het gemeentehuis.

Daarna fietsen we vol energie verder door de wijnvelden. Voor het dorpje Jenins kondigt de routebeschrijving een paar taaie hellingen aan. Jawadde… de hartslag op m’n Fitbit stijgt makkelijk tot 166. Toch maar een stop inlassen in de schaarse schaduw. Dan weer verder. Het is heet en dus is het terras bovenaan de helling een ideale plek om op adem te komen.

De tocht naar Chur is deels bergaf, deels plat, maar er steekt een felle wind op. In de verte dreigen de wolken. Bij een waterpunt vullen we de bidons een laatste keer bij. Een Zwitserse dame komt van de andere kant aangefietst. Zij is ook op zoek naar wat verfrissing en vertelt over haar pleziertochtje van vandaag… 200 km, weliswaar op een koersfiets zonder bagage en haar start was bovenop een berg, maar toch, chapeau. Sportief volk die Zwitsers.