Etappe Van Chur naar Reichenau met de fiets
Van Reichenau naar Ilanz met de trein
Van Ilanz naar Trun met de fiets
Overnachting Hotel Casa Tödi

Klik hier voor alle andere fotos

Alweer een nacht van onweer en regen. Deze keer houden we de binnenkant van de tent zelfs niet helemaal droog… We profiteren snel van een korte droogte om op te kramen en weg te wezen. Maar, eens op de fiets, valt de regen opnieuw met bakken naar beneden.

De overnachting in Chur roept nostalgische herinneringen op aan m’n jeugd. Hier namen we het bergtreintje naar boven om in Maloja (Palace) te ontdekken hoe leuk een skivakantie wel kon zijn. De eerste keer was in het zesde leerjaar van de Ursulinen. Twee jaar lang hadden we week per week zegeltjes gespaard om de skiklas te betalen. Daarna met de 14- en de 17-jarigen van de CM. De tijd van ons leven, op de latten in de sneeuw.

De laatste keer sneeuwklassen was na m’n studententijd, toen meester Bolsens me vroeg mee te gaan als monitrice met zijn zesde leerjaar van het OLV college. Wat een ervaring. Stiekem hoopte hij wellicht me alsnog te overtuigen voor een job in het onderwijs. Leo, de rit vandaag is ter ere van onze vriendschap!

De meterslange etalage van bakkerij Merz, met rechtstreekse inkijk in het atelier, lacht ons toe. Heerlijk versgebakken brood en een lokale zoetigheid als troost op deze ietwat donkere dag. Daarna dapper op pad. De bergen spelen verstoppertje met de wolken. De Rijn is plots een grijsbruine (modder)stroom. Een regenworm kronkelt over het fietspad. Toch iemand die blij wordt van dit hondenweer.

De slager van Tamins is net klaar met worsten draaien en schrobt z’n materiaal uitbundig schoon. Een toevallige passant krijgt met een knipoog een gratis carwash.

Volgens ons routeboek kan je in Reichenau een stukje de trein nemen. Jan aarzelt een beetje, maar ik helemaal niet ;-). Het feit dat je zo een stuk bergop vermijdt, overtuigt nog makkelijker. Het blijft gieten en het perron biedt beschutting voor de picknick.

De fietsenwagon vooraan in de trein heeft een beetje een Auschwitz gehalte, maar gelukkig is onze bestemming Ilanz. De conducteur is heel vriendelijk en dankzij de helpdesk bij de biljettenautomaat hebben we dit keer de juiste (halve) prijs betaald voor de fietsen.

3 stoutmoedige rafters stappen op met hun kayak. Zij kunnen niet wachten om aan hun afdaling van de kolkende Rijn te beginnen. Ieder zijn passie. Zij liever dan ik…

De tocht in de namiddag loopt grotendeels langs een off-road track. Gelukkig wordt het een beetje droger, maar de plassen zijn overvloedig en het vraagt wat acrobatie om ze te ontwijken.

Op een gegeven moment een hindernis – aha, vandaar dat rood/wit bord over de weg een paar kilometer eerder. We kunnen er net langs en de tweede hindernis, een lange diepe plas wat verderop, komen we al fietsend door. Om af te sluiten de steilste helling tot nog toe.

Voor ons ligt Trun. Even de weer app checken: regen en onweer de volgende 5 uur. Hotel Tödi brengt redding. Michelin vermelding of niet, in dit weer gaan we desnoods op blote voeten naar binnen.

Statistieken
Fietskilometers vandaag : 38,20 km
Fietskilometers tem vandaag : 370,76 km
Minimum Hoogte : 478 m
Maximum Hoogte : 916 m
Gestegen meters : 1.425 m
Gedaalde meters : 1.243 m
Weer : regen, 21 graden
Wind : matig

Etappe