dagafstand : 64.20 km – totale route afstand : 604.95 km

Vanmorgen al iets na negen uur op de fiets, waar gaan we dat schrijven? De lucht is staalblauw, wel nog een beetje fris. We rijden vanop het Kwaremontplein terug naar de LF zes om via het sprookjesachtige Kluisbos voor een laatste keer in Oost-Vlaanderen naar beneden te zoeven. Zijn wij blij dat we de route niet in omgekeerde richting hebben gepland. Aan de overkant zien we tegenliggers puffen en zweten om de lange helling te overbruggen (op een paar uitzonderlijke lichtgewicht coureurs na uiteraard). Eens we beneden zijn, zien we de Schelde en in Avelgem arriveren we in de provincie West-Vlaanderen.

Jan voelt zich in zijn nopjes. We volgen de Schelde tot het kanaal Bossuit-Kortrijk. Aan een fietsknooppunt staan vier senioren hun opengevouwen fietskaart in alle richtingen te draaien op zoek naar de juiste route. We stoppen even en in vlot West-Vlaams kan Jan hen weer op pad zetten. Het fietspad langs het kanaal is heerlijk comfortabel, zou dat de verdienste zijn van Quickie of nog van z’n voorganger? Wij zijn er in elk geval blij mee. Onderweg wat industriële archeologie, een kanoclub, en in Kortrijk ook wat hedendaagse industrie met oa het imperium van Dumoulin – de bakstenen en dakpannen van Koramic. In de stad kruisen we de Leie die we de rest van de dag volgen tot in Wervik, gekend voor vlas en tabak.

We stoppen voor een terrasje in Menen en stellen vast dat we hier vlakbij de Franse grens vertoeven: goeiedag/bonjour is de standaard aanspreking. De bakker met authentiek perengebak van de streek is helaas gesloten, dus zetten we onze weg verder naar B en B Speghelhof.

We worden er meer dan hartelijk ontvangen door Karoline. Tijd voor een verfrissende douche en ook een beetje handwas, daarna een welkomstdrankje in de prachtige tuin inclusief een collectie neerhofdieren die hier een prima leven leiden. De nooit eerder geziene vossekoppen schapen zijn mijn absolute favoriet. Voor het diner zijn we achter de zessen welgekomen in Den Artiest in Geluwe en dat heeft meer dan gesmaakt.

De volledige route vind je nog steeds hier terug.

dagafstand : 32.90 km – totale route afstand : 540.75 km

Nu we ondertussen een week onderweg zijn, geraken we stilaan meer geroutineerd in het in- en uitladen/af- en aanhaken van de fietstassen. Volgens Jan gaat het met de inhoud ervan zoals met een doorsnee Tupperware-kast… na een paar dagen lijkt de orde stilaan plaats te maken voor wanorde, maar gelukkig is er altijd de packinglijst die ons (lees: mij) op het juiste pad houdt 😉

Met oa Ronse op de route, gaat het vandaag door het hart van de Vlaamse Ardennen. Deze streek ademt overal De Ronde en op een zondag geven de talrijke wielertoeristen bovendien extra kleur aan het groen nog steeds golvend decor. We passeren langs Brakel, het kleine vorstendom van Herman De Croo, dan Maarkedal en arriveren tegen de middag in Ronse waar we picknicken in de schaduw van Must. Daarna fietsen we naar de Markt om een terrasje te doen. We vinden Ronse een vrij ingeslapen stad, met veel leegstaande panden.

De tocht gaat langs een oude textielfabriek via een kilometerlange helling met een gemiddeld stijgingspercentage van acht komma vijf . Desalniettemin geraken we boven zonder een voet aan de grond te moeten zetten, wie had dat ooit gedacht?

Vermits we niet meer ver hoeven te fietsen, besluiten we nog een terrasje te doen in de Ronde van Vlaanderenstraat in Kluisbergen waar we worden herinnerd aan de overwinningen van alle helden die de tweehonderd en zestig km lange tocht succesvol hebben afgerond. De zon schijnt en we bollen nog een laatste eindje richting Kwaremont waar Véronique, onze vriendin op de fiets, ons verwelkomt.

Vandaag was het een relatieve rustdag met het laagste aantal dagkilometers. Maar daar zijn we niet rouwig om want het blijft tenslotte vakantie :-).

De volledige route vind je nog steeds hier terug.

dagafstand : 77.20 km – totale route afstand : 507.85 km

Waow, vanmorgen om negen uur dertig al op de fiets na een self-service ontbijt in ‘t Vogelnestje. Ons record totnogtoe! Het is nog een beetje fris en bewolkt als we vertrekken, maar droog, dus dat stemt ons positief. Bovendien een fijne bergaf en een eerste kapelletje, we zien het zitten, hop naar de kaap van vijfhonderd km. Een ding is duidelijk, op dit stuk van het parcours is er nergens een simpele vlakke weg te bespeuren, het is ofwel bergop (oeioei) of bergaf (zalig zoevend).

Terwijl ik in een kleine buurtsupermarkt wat proviand insla voor onze picknick, geraakt Jan aan de babbel met twee Nederlandse dames uit Gouda. Zij doen ook de Vlaanderen fietsroute in omgekeerde richting. Hun navigatie is iets minder gesofisticeerd dan de onze en daarom zijn ze blij dat ze wat info kunnen uitwisselen.

Daarna laveren we tussen de marktkraampjes in Halle richting het kasteel van Gaasbeek. Aan de andere kant rijdt een coureur in CSC plunje, het gezicht komt me niet bekend voor, een teken dat ik na een week al helemaal in vakantiemodus ben?

Na een picknick in Leerbeek, rijden we verder langs weilanden met koeien, paarden en hier en daar een veulen, en akkers waarop duidelijk hard wordt gewerkt. De gezonde boerenlucht krijgen we er gratis bij. Kapelletjes duiken regelmatig op, een café is nergens te bespeuren.

We steken de grens van de provincie Oost-Vlaanderen over en komen langs dorpen als Vollezele, Waarbeke, Galmaarden, Onkerzele, Schendelbeke, Lierde en Deftinge middenin de streek waar mama geboren en getogen is, een beetje back to the roots.

Na vijftig km zien we gelukkig toch een café waar de kriek Mystic verrukkelijk smaakt. We overnachten vandaag in Het Leerhof in Parike, volgens ons een beetje vergane glorie – het lijkt z’n beste tijd gehad te hebben, maar de douche is heerlijk fris en er staat een bed. Na al die heuvelachtige kilometerkes zullen we ongetwijfeld goed slapen.

Vanavond eten we bij Sabine en Lode op een fiets-boogscheut hiervandaan. We worden er heerlijk verwend met zomerse gerechtjes en sla uit eigen tuin. De blatende schapen kijken toe hoe Jan de ketting smeert en zorgen voor de nodige hilariteit.

De volledige route vind je nog steeds hier terug.

dagafstand : 57.92 km – totale route afstand : 430.65 km

Na de miezerige herfstdag van gisteren zijn we blij dat bij het ochtendgloren in de Bergstraat de zon schijnt. Terwijl Tobias nog in dromenland verkeert, is Pieter monter en fris naar de bakker gefietst en staat de ontbijttafel gedekt. Wat een luxe, zo’n verwennerij.

Voor we aan de route kunnen beginnen, moeten we eerst terug naar Heverlee. We hebben last van een kleine valse start als we de pijltjes van onze LF Zes in de verkeerde richting blijken te volgen, maar Heverleebos blijft machtig mooi en gelukkig ben ik wakker genoeg om de overigens heel accurate gids tijdig bij te sturen. We zijn in de Filosofenlaan, dus waarom zouden we ons zorgen maken om deze petit détour? Langs de Dijle fietsen we via Neerijse (lang vals plat – maar gelukkig een pauze in Brouwerij De Kroon) en Huldenberg tot Overijse. Daar botsen we op m’n aquaqym-vriendin Gilberte die met haar man Luc aan het wandelen is. Wat een toeval !

We lunchen op een terras om dan net na Hoeilaart het Zoniënwoud in te duiken. Hier zijn we echt in Gordel-gebied. We passeren in Sint-Genesius-Rode en Linkebeek om via een steile klim in Beersel aan te waaien bij Anneke, m’n ex-collega, en haar man Willy. We worden er hartelijk ontvangen en genieten samen van een drankje en een knabbeltje in hun prachtig groene tuin.

Het is al bijna zeven uur als we arriveren in ‘t Vogelnestje, bij een nieuwe vriendin op de fiets, Anne. Haar ruime zolderkamer kijkt uit op een beschermd landschap tussen Brussel en Halle, een voorrecht om hier de zon te zien ondergaan.

De volledige route vind je nog steeds hier terug.

dagafstand : 61.70 km – totale route afstand : 372.73 km

Vandaag ruilen we Haspengouw voor het Hageland en belanden zo in de provincie Vlaams-Brabant. Onze tocht begint bergop met een fikse wind op kop door velden allerhande. De comfortabele fietspaden maken stilaan plaats voor landbouwwegen die er hier en daar erg modderig bijliggen. De bewolking die onze app voorspelde, blijkt een hele dag regen te zijn. Gelukkig zijn we op alles voorzien en bewijzen de Goretex jassen, broeken en schoenovertrekken hun nut.

De tocht loopt o.a. langs Hoegaarden, reden genoeg om een tussenstop te voorzien in de oude brouwerij. Jan degusteert er een exemplaartje recht uit de brouwketel en de verse waterkerssoep helpt ons om weer op te warmen. Na een korte picknickstop in een bijzondere bushalte (met dank aan De Lijn) fietsen we in Bierbeek Meerdaalwoud en Heverleebos binnen.

We voelen ons klein onder al die prachtige oude bomen. In de verte zien we twee reeën huppelen door het veld, wat verderop waarschuwt de boswachter voor gevaarlijke boswerken.

In Heverlee springen we binnen bij Mieke en Opa Willy. We zijn blij dat ze het zien zitten om twee waterkippen binnen te laten en de koffie met versgebakken cake smaakt overheerlijk.

Vanavond slapen we in Kessel-Lo. We worden met open armen ontvangen door Tobias die speciaal voor ons twee lekkere quiches op tafel tovert. Fijn toch, zo’n neefje 🙂 Ik maak met plezier gebruik van wasmachine en droogkast zodat we vanaf morgen weer met een proper tenueke op pad kunnen. Een mens heeft niet veel nodig om gelukkig te zijn, he.

De volledige route vind je nog steeds hier terug.