Klik hier voor alle andere fotos

“In het bos daar staat een huisje. ‘K keek eens door het vensterraam. Kwam een fietser aangekropen. Klopte aan de deur. Help mij, help mij uit de nood of de mug die prikt me rood, laat me in uw huisje klein. ‘K zal u dankbaar zijn.” Dankbaar zijn we voor het peperkoeken huisje waar we vannacht heerlijk hebben geslapen. Of het uiteindelijk tegen de muggen hielp, is een andere vraag… (de bulten op onze benen vermenigvuldigen zich zonder dat we erom vragen). Maar we hadden water en elektriciteit en zelfs wifi, en vooral een comfortabel bed en een lekker ontbijt met zelfgebakken zuurdesem brood.

3 september. Filip is jarig. Net op tijd aan gedacht want eigenlijk zijn we de tel van de dagen een beetje kwijt. Goed teken, even weg van de wereld, dat is wat vakantie hoort te zijn.

We fietsen voorbij Ursula’s atelier. Ze zwaait enthousiast vanuit de tuin waar ze een textielbad klaarmaakt. Afgaand op haar felblauwe handschoenen vermoed ik dat ze een verfdagje heeft gepland. Het is er ideaal weer voor. Bosse kwam daarnet vriendelijk dag zeggen voor hij met de auto vertrok.

En route. Eerst de stock bijvullen in Reftele. Het landschap glooit, bossen wisselen af met grote graslanden. In een wei stijgt een koppel kraanvogels sierlijk de lucht in. Waow, gewoon live, vlakbij. Een verkeersbord waarschuwt voor elanden, maar dat lijkt louter decor. Een gigantische zwerm kraaien. Zou het kunnen dat die hier grijs-zwart zijn?

Een Amerikaanse vintage cabrio slee cruiset langzaam door de bocht. De zwartharige John Travolta uit Grease is een knappe blonde Zweed geworden. Een eind verder is een dame op wandel met een rieten mand op haar rug, op zoek naar bessen in de berm.

We bollen vlot vandaag. Zou onze conditie erop verbeteren of hebben we gewoon geluk met het reliëf en de wind? Na een 30-tal kilometer rijden we als vanzelf op de gratis ferry in Bolmsö.

Na de picknick komt de bestemming van vandaag in zicht. Althans dat denken we, maar de plek die de gps ziet voor Bolmens camping blijkt niet de juiste te zijn. Slik. Knop omdraaien en weer verder. 14 km en een paar steile hellingen later arriveren we uiteindelijk op de camping. Wat een prachtige omgeving. Op het water zijn 2 kanotrekkers aan het vissen. Benieuwd of zij iets vangen voor hun avondmaal.