Klik hier voor alle andere fotos

Voor 13 euro nomineren we camping De Klippen tot beste prijs/kwaliteit totnogtoe. Alleen toiletpapier ontbrak, maar voor een paar trekkers werd dat met de glimlach alsnog aangeboden. Onze Friese overbuurman laat ons de smartphones opladen en biedt zelfs koffie aan. Hij komt hier al 21 jaar, vroeger met z’n vrouw, maar sinds hij weduwnaar is, alleen. Het leven is hier zoveel socialer dan in z’n flatje. Terwijl Jan de bidons vult, maakt een andere mijnheer een praatje. Hij lucht z’n hart dat z’n vrouw wel 5 tassen voor 5 dagen moet pakken en dat het altijd eeuwen duurt voor ze kunnen vertrekken. Die moet dringend eens op fietsvakantie: 4 tassen voor 4 weken en gewoon geen keuzestress. Back to basics.

De Veluwe is mooi. Wat een weidsheid, afgewisseld met bossen en altijd een glad asfalten fietspad dat op en neer glooit, soms een stuk vals plat, dan weer heerlijk langzaam bergaf. Zolang de gps een fietspad kiest, gaat het goed. Bij een ruiterpad wordt het iets lastiger. Jan balanceert traag op z’n fiets door het zand, ik neem de fiets bij de hand. Slow blijft our holiday flow.

Zondagochtend dus veel wandelaars en fietsers, af en toe een ruiter, en op een plek middenin het bos een judoteam dat buiten traint. De dames van het 8-koppig Tutteam zijn goed op elkaar ingespeeld. Ondanks het stiltegebied communiceren ze luid en duidelijk op het fietspad “fietser, 2 fietsers, tegenligger, niet inhalen, hier rechtsaf”. Alles voor de veiligheid.

Onze eerste stop houden we bij Hotel Vierhouten, het huiskamerhotel van de Veluwe. Voor de lunch wordt het Garderen. Het is alweer zondag rustdag, dus alle winkels zijn gesloten. We maken van de nood een deugd. Broodje kroket voor mij en een uitsmijter voor Jan terwijl Marco Borsato (in het Italiaans) “De meeste dromen zijn bedrog” zingt. Weer iets om af te vinken van onze bucketlijst.

In de namiddag voelen we een paar spetters. Veel zijn het er voorlopig niet. We rijden richting camping Beek en Hei in Otterlo en kiezen een plek onder de bomen op het natuurkampeerterrein. Een tent verderop bakken ze pannenkoeken die ons doen watertanden. Wij houden het op een eenvoudige broodmaaltijd met tomatensoep. Als wat later de buren met hun caravan vertrekken en die met een afstandsbediening zelfstandig naar de auto rijdt, staat Jan vol verwondering te kijken. Hij herinnert zich de tijd dat hun caravan manueel moest aangekoppeld worden en de stress, het getrek (gevloek) en geduw dat daar onvermijdelijk bijhoorde.

Weer : Zon en wolken, tot 30 graden
Wind : ZO 2