Klik hier voor alle andere fotos

Vandaag ligt het officieel einde van het Pieterpad op een boogscheut van de camping. We trotseren met frisse moed de wind en staan een dik uur later aan de Petruskerk in Pieterburen. Tijd voor een kort moment van bezinning. Geen kaarsjes in deze kerk, maar wel een donatieblok. Connected over alle grenzen heen. We tellen onze zegeningen.

Een bezoekje aan het zeehondencentrum zal voor een andere keer zijn. We rijden wel tot aan de Waddenzee en zien in de verte Schiermonnikoog liggen. In m’n studententijd liep ik ooit een waddentocht, een unieke belevenis – georganiseerd door Mia Volckaert als ik het me goed herinner?

Nu we het uiterste punt van het Nederlandse vasteland hebben bereikt, zetten we koers naar het Zuiden via de Tien Provinciën route, ooit uitgestippeld als alternatieve terugtocht voor het fiets Pieterpad. Zou de wind nu wat meer in ons voordeel spelen? The proof of the pudding…

Groningen is het eerst aan de beurt, een groene provincie want alle bussen die ons passeren, rijden op waterstof. Geen vieze walm, wat een verademing! Een boerderij verkoopt biologische vrije blije kip eieren. Via het Kerkpad van Saaksum vervolgen we de route. Een trotse scholier heeft z’n rugzak in de vlaggenmast gehangen. Geslaagd voor de middelbare school!

Waar is de tijd dat ik in juni 1984 in Huizen hetzelfde deed bij m’n afstuderen aan het Gemeentelijk Gymnasium Hilversum? Mooie herinneringen. Mama en papa namen ons voor het eerst mee naar een écht sterrenrestaurant om die mijlpaal op gepaste wijze te vieren.

De wind speelt ons opnieuw parten. Hij komt uit het oosten en is aangewakkerd tot windkracht 4. Het landschap is ook veel meer open. In Noordhorn ramt een dame een plastic paaltje langs de kant van de weg net voor onze neus. Het paaltje vliegt de lucht in. Ze stapt in paniek uit (op blote voeten). “Wat moet ik nou?” vraagt ze aan Jan. De schade aan haar auto valt mee.

In de dorpjes zijn er opvallend veel molens en kerken, weinig plekken om iets te drinken. Maar net na de tafelbrug over het Van Starkenborghkanaal kunnen we rechtsaf voor een pauze bij Kade Z, een bijzonder adresje dat reclame maakt voor hun bediening met een lach. Over de service inderdaad niets te klagen. Als het tablet van onze bijzondere ober het begeeft, komt hij terug met een blocnote en pen zodat we zelf onze wensen kunnen noteren. Wat later serveert hij alles als een ware professional. Hij vraagt uitdrukkelijk of we niets willen eten en 5 minuten nadien komt een even enthousiaste collega met dezelfde vraag. 10 op 10 voor sfeer en gezelligheid.

Onze route leidt langs kleine kanaaltjes waar mensen zwemmen, suppen of in hun motorbootje van het water genieten op deze zalige zomerdag.

Een boer wandelt z’n koeien naar de stal. De boer voorop, de koeien allemaal gehoorzaam op een rij, geen enkele rebel die tegendraads doet.

We doen boodschappen bij Albert Heijn in Zuidhorn. Veggie Mexicaanse wraps op het menu. Bij Hema vinden we een nieuw oogmasker voor Jan.

Daarna zetten we koers naar de camping. De eerste in Lettelbert valt op het eerste zicht tegen. We rijden nog wat verder en belanden uiteindelijk aan het Leekstermeer. 65 km op de teller, tijd om even te chillen.

Weer : Zon, tot 24 graden
Wind : (N)O 3-4