Klik hier voor alle andere fotos

Ochtendstond heeft goud in de mond. Ik ben al rond 6 uur wakker en profiteer van een extra lange douche om op te warmen. Jan heeft spijt dat hij z’n mummie slaapzak thuis heeft gelaten, maar spijt komt altijd te laat. Hij zal het de komende dagen moeten doen met z’n quilt.

We kunnen heerlijk ontbijten in de gemeenschappelijke ruimte, met zicht op de slapende camping en in de verte zowaar een straaltje zon.

Net voor we op de fiets springen, vraagt Jan zich af waar het fototoestel is gebleven… Wat logisch denken brengt ons bij de reeds ingepakte tent… Terug uit de zak, alles open, en ja hoor, het fototoestel! Duidelijk nog niet helemaal wakker daarstraks.

Vanuit de camping is het maar een kilometer tot aan de ferry naar Svendborg. Voor 150 DKK varen we veilig naar de overkant. De Belgische dame is ook weer van de partij, net zoals haar privé bezemwagen. Het wordt een dag van eilandhoppen, nu eens met een boot, dan via een lange brug met tot 2x toe wegenwerken waarvoor we de omleiding gelukkig vrij makkelijk vinden ondanks de uitsluitend Deense borden.

In Troense worden we gecharmeerd door de prachtige huizen, gelegen aan het water, allemaal even verzorgd en sommige kleurrijk. Vlak daarna fietsen we letterlijk door Valdemars Slot. We schuilen voor een bui onder de toegangspoort terwijl zwaluwen in en uit hun nest vliegen, en maken een praatje met een Nederlands koppel dat hier is om te zeilen, maar wacht op beter weer.

Tiens, wat spot ik daar in de verte op het water? Is dat de beroemde zwaan uit Hotel Romantiek? Ze ligt er weliswaar koppel-loos bij. Zou de volgende reeks in Denemarken draaien? De setting is alvast romantisch :-). Af en toe een wolk(je) muggen krijg je er wel gratis bij.

De lunch op het terras van Efes cafe in Rudkøbing smaakt heerlijk. Beide bordjes leeg. Energie bijgetankt voor de middag, nog 45 km te gaan.

Tussen Spodsbjerg en Tårs worden we suf van de binnenlucht in de stiltezone van de ferry. Voorbij Nakskov gaat die sufheid snel over. We fietsen een heel lang eind op een graveldijk met langs de ene kant eindeloze velden en langs de andere kant de zee, beukend tegen de stevige wind op kop, met de zon als enige compagnon. We zijn blij als we een bordje zien naar Albuen strand camping. Tentje op, even sukkelen met de elektriciteit, en chillen.