Klik hier voor alle andere fotos

Jan heeft goed geslapen, voor mij is het toch weer even wennen aan het ruisen van de bomen. Er staat dan ook een meer dan stevige bries.

Na het ontbijt fietsen we richting Skagen waar Noordzee en Oostzee elkaar ontmoeten. De wind is een tijdje onze metgezel, maar ook meer dan een tijdje helemaal niet… Ben ik blij dat ik toch m’n motor niet heb thuisgelaten. Respect voor coureur Jan die dit op eigen kracht doorstaat. Het duingebied is mooi en uitgestrekt. In de verte glijden immense zeeschepen voorbij, het spiegelbeeld van wat wij vrijdag zagen.

Wat verderop bossen met naaldbomen afgewisseld met berken, een beetje desolaat bij momenten. De zee is nooit veraf. Bij Råbjerg Mile zien we grote zich verplaatsende stuifduinen van 35 meter hoog. Ze zouden Hans Christian Andersen in 1859 geïnspireerd hebben tot het schrijven van het sprookje ‘En historie fra klitterne’ (Een verhaal uit de duinen).

Bij Skiveren besluiten we de camping op te zoeken. Genoeg tegen de wind gebeukt. We krijgen een prima trekkersplek en kunnen zelfs in de gemeenschappelijke keuken koken, wat een luxe. Het enige wat we vanavond horen, zijn de golven van de zee. Hopelijk komt het zandmannetje nu vanzelf.