Klik hier voor alle andere fotos

Vannacht zakte de thermometer tot 11 graden, maar de tent hield ons warm. Prima geslapen in de frisgewassen cocoonzak terwijl de regen zachtjes op de tent tikte. Bij het ontbijt maken we kennis met een Poolse familie met 2 dochtertjes van een jaar of 10. De pientere jongste wil alles weten over de e-bike en stelt gerichte logische vragen. Ze wuiven ons enthousiast uit.

Eerste opdracht van de dag: de route oppikken en boodschappen doen. Net voor Baekke weerklinkt uit een tuin swingende westernmuziek. Zaterdag vandaag, hier gaan ze straks vast een feestje bouwen. In het centrum vinden we een Dagli’Brugsen, het zusje van De Spar bij ons. Terwijl ik proviand koop, zorgt Jan voor de social talking, eerst met een net gepensioneerde Deen die vrijwilliger is in het plaatselijk toerismebureau, en vervolgens met een dame op leeftijd. De Jutlandroute volgt hier de Haervejen, een Deense pelgrimsroute langs een oude heirbaan.

In Vejen schuilen we voor een fikse bui als we bij een sympathieke warme bakker ‘coffee to go’ op het raam zien staan. Mmmmhhh, alles ziet er even lekker uit. De regen wordt niet minder maar we kunnen niet blijven wachten. In vol regen-ornaat zetten we onze weg verder. Na regen komt zonneschijn, althans dat hopen we. Voor de picknick kunnen we terecht in een shelter langs de route. We zijn er niet alleen. Drie stoere papa’s zijn op kano/kampeerweekend met hun kids. “It’s so nice when you feel the weather”, grapt er een. Iets later komen ook twee doorweekte wandelaars de droge plek opzoeken, een Nederlands-Deens koppel.

We rijden heel de middag in flinke buien, dan weer zon. Een mevrouw laat haar 2 Deense doggen uit, of is het omgekeerd – die honden zijn werkelijk gigantisch. Net als Jan opmerkt dat dit het beste stukje asfalt van ons tot nog toe gereden parcours is, wordt dat opnieuw ingeruild voor grind.

Het landschap is weidser en geleidelijker glooiend, mooi meegenomen, al is een stuk vals plat ook hier niet uitzonderlijk. Gelukkig lijkt de wind ons nu beter gezind. Het ruikt naar houtkachel. Een regenboog. Als we een brugje overfietsen stijgt een grote reiger uit het niets op uit het groen.

Met bijna 100 km op de teller (?!) arriveren we bij Rødekro Fiskepark. Het wordt een nachtje avontuurlijker kamperen. Geen afgebakende plaatsjes hier. Vrijheid blijheid. We mogen ons tentje opslaan waar we maar willen en krijgen de sleutel van de (pretty basic) keuken.