Helpdesk generation

Een T-shirt met het opschrift “No, I don’t want to fix your computer” is het meest bestelde item op de website www.thinkgeek.com. In de aanloop naar de komende feestdagen bestellen steeds meer Amerikaanse scholieren en universiteitsstudenten dit kledingstuk met dit overduidelijke statement. Vele jaren feestervaring heeft hen immers geleerd dat familiereünies geen synoniem meer zijn voor overheerlijke kalkoen- of wijndegustaties. Neen, vanaf het moment dat deze jongeren met IT-skills hun neus laten zien in familiekring, worden ze aangemaand om de computer van oma, opa, tantes en nonkels te repareren, formatteren of herprogrammeren. En terwijl de rest van de familie zich te pletter amuseert of zich lazarus drinkt, worden steeds meer jongeren naar één of andere bovenkamer verbannen om ver weg van sinterklaas- of kerstmuziek, maar gewapend met welgeteld één stuk kerststronk, de computerproblemen te lijf te gaan.

Een Amerikaanse uitzondering? Vergeet het! Ook bij ons breekt het angstzweet uit bij steeds meer (vooral mannelijke) tieners en twens als de feestmaand december begint. Deze helpdesk generation wordt geacht de computerproblemen, die door de vorige generatie babyboomers gedurende een volledig jaar werden georganiseerd – of misschien wel georchestreerd – in welgeteld één halve dag op te lossen. Je zou van minder plankenkoorts krijgen.

En denk niet dat er enig alternatief of een vluchtweg mogelijk is. ,,Ofwel krijg je het probleem niet voor elkaar en mag je blijven logeren. Een aanbod dat je uiteraard niet kunt weigeren als je niet wilt dat je familieleden je meteen als een sukkel beschouwen. Ofwel slaag je wel in je opzet en haalt de rest van de familie terstond zijn agenda boven om een afspraak met jou te noteren. Ofwel gebeurt het allerallerergste: je grootouders zijn zo tevreden over je kunde dat ze je naam en zelfs je gsm-nummer doorgeven aan de plaatselijke gepensioneerdenbond, met als resultaat dat je zelfs op school wordt lastig gevallen door rijpere dames en heren, die zich uitgeven voor de beste vrienden van je grootouders”, vertelt de achttienjarige Stef die de functie van gratis help desk al een tijd niet meer ziet zitten. Uiteraard levert één en ander geregeld een extra zakcentje op, maar Stef kan evenveel voorbeelden aanhalen van vriendelijke dames op leeftijd die een halve dag persoonlijke begeleiding en hulp rijkelijk belonen met een reep chocola.

Geen wonder dat het meest recente initiatief van Telenet met open armen door de helpdesk generation wordt ontvangen. Telenet werft klanten bij senioren met het aanbod van gratis computerlessen.

Op het eerste gezicht een prima idee, zo’n cursus op maat van een generatie die groot werd met de zwart-wit televisie, de cassetterecorder en de draaischijftelefoon. Anderzijds is de vraag of je als senior na zo’n cursus echt wel kunt goochelen met begrippen als e-mailadres, URL en outlook. Volgens ons weet zo’n senior na afloop één ding zeker: de computer werkte bij aanschaf en moet en zal opnieuw werken. Gek genoeg zullen ze zelden of nooit aan de verkoper in de computerwinkel toegeven dat ze geen barst verstaan van heel het technologische luik. En de verkoper? Die vraagt liever niet naar de gangbare problemen.

Op het eerste gezicht lijkt het seniorenaanbod van Telenet dus wel erg verleidelijk, maar bij nader inzien misschien ook weer niet, weet Stef, onze IT-specialist in spe ons te vertellen: ,,Als alle senioren voortaan via Telenet permanent on line zitten, maken ze meer kans op het binnenhalen van virussen. Met als gevolg dat de helpdesk generation meerdere keren per jaar zal moeten uitrukken. Zeker als je weet dat de Telenetcursus beperkt blijft tot drie uur les: op die tijd kun je hoogstens enkele eenvoudige toepassingen onder de knie krijgen.”

Bijgevolg gaan senioren massaal naar de Telenetcursus en zadelen ze achteraf toch nog hun nageslacht op met de hele rimram. Alvast een onverklaarbare en verrassende attitude, die geen zinnig mens van deze generatie ooit zou aannemen als het om de aankoop van een nieuwe wagen of wasmachine ging.

Conclusie: deze helpdesk generation zal waarschijnlijk letterlijk en figuurlijk de babyboomers en hun computerproblemen moeten overleven. Daarom deze goede raad aan alle opa’s en oma’s die onlangs on line zijn gegaan. Surf eens naar www.thinkgeek.com en bestel een IT-cadeau voor uw helpdesk-nageslacht. Wedden dat u voortaan op heel wat goodwill kunt rekenen als u uw IT-oogappels een eigentijdse kerstcadeautje geeft, zoals een binair polshorloge, een flexiglow mousepad, een touchstream keyboard of een transparante muis waarin een lief goudvisje spartelt?

(bron: De Standaard – 01/12/04)

Wat vliegt de tijd… Is het alweer sinds eind mei geleden dat we onze website nog eens van nieuwe nieuwtjes hebben voorzien?! Aiaiai… tijd om dat goed te maken. Een zomer vol afwisseling vult vooral het fotoalbum. Ga maar snel een kijkje nemen. Je zal ontdekken dat er tal van leuke dingen de revue passeerden.

Zo kregen we eindelijk een bezoekje van de Bouckaertjes (rarara, wie is wie?), trad Jan voor ’t eerst met June op een podium en wel tijdens de Mechelse Maanrockrally, mochten we een dag en nachtje babysitten op Daan Dumez (die mag nog komen… een echt zonnetje in huis), trokken we de bergen in naar het Tirolse Söll, pikten we samen met Kaat, Sabine & Céline een namiddagje Spektakelmachines in de Zomer van Antwerpen mee, en genoten Griet & Anne en ik samen met neefjes Pieter en Lennert van het strand van Koksijde in dé topweek van de afgelopen zomer (met speciale dank aan bomi & bompi).

Belangrijkste wapenfeit in september was ons picknick-tuinfeestje in de Graaf Cornetstraat. 7 jaar ‘Jan&Veerle’, dat mocht gevierd worden. De weergoden hebben het droog gehouden en zo kon jong en oud in huis en tuin genieten van elkaars gezelschap. Alexander verraste ons zelfs op een mini vioolconcertje.

En zo kondigt de herfst zich stilaan aan. Tijd om het hout voor de kachel weer wat dichter in de buurt te leggen, het pianogetokkel wat regelmatiger op te nemen met het oog op de wekelijkse les, en ook een tandje bij te steken op het werk…

Tot binnenkort

Beste vrienden,

Ongelooflijk maar waar… het jaareinde is alweer in zicht ! Tijd om onze kerstkaarten in elkaar te knutselen en ook electronisch wat nieuws de wijde wereld in te sturen.

Het jaar is voorbijgevlogen. We kijken terug op een heleboel ervaringen waardoor we weer wat ‘wijzer’ (?) en in elk geval een beetje ouder zijn geworden.

Naast het werk was er gelukkig tijd voor vele kleine dingen die de afgelopen maanden extra kleur hebben gegeven.

Zin om even met ons terug te kijken ? Hier gaan we…

Er waren : het hartelijk weerzien met Leo en Rachel in Hofstade begin januari – gezellig buurten bij de buren – de aanschaf van een piano en de wekelijkse pianoles op woensdagavond (na ongeveer 1 jaar slaag ik erin om onze kerstkaart-versie van Stille Nacht foutloos te spelen, zelfs mét publiek) – logeerpartijtjes van Kaat, Pieter en Tobias – op ontdekkingstocht naar de hedendaagse muziekscène in de Ancienne Belgique – Bart Peeters ‘Zonder Circus’ samen met Marie-Anne – vuil en stof in huis met een heerlijke badkamer en extra voorraadkast als resultaat – wafelenbak voor Hilde, Helena en Alexander – Bompi’s 65ste verjaardagsfeest – culinaire ontdekking van Callas, overheerlijk ! – koken voor vrienden – naar Oostende – Lisette adopteert Maya – Voice Male in de Arenberg – een ijskoud weekje Oostduinkerke om te babysitten terwijl Joke een restauratie-opdracht uitvoerde in Veurne – bezoekje aan tante Mia & nonkel Raf – een weekendje fietsen in Limburg – “Cannibali” in de Bourla – Leuven – onverwacht logement van Piet & Lilian op de terugkeer van hun Ardennenweekend – repetities en optredens van Mellow Yellow – 5 jaar CSC – de plechtige communie van neefje Tim in Bredene – verkiezingen – ‘Paaspinksterbrunch’ bij tante Kristien en bompa Kamiel in Boechout – de mailtjes van en naar alle uithoeken van de wereld: van Moskou (broer Koen) tot Tahiti (nicht Karine) – uit eten bij Bernardin met Annemie en Stef & Nancy en Herman – weekendje Assen na de geboorte van Bram – met zeven in de Zafira op familie-uitstap naar de Efteling – Beleuvenissen – met tante en nonkel op bezoek bij Paul en Mimine in Zelzate – babybezoek bij Jakob – lekker luieren aan de côte Cornet (filevrij en niet overbevolkt !) – Kaat en Tobias ophalen van het scoutskamp aan de Semois – West-Vlaamse visite van Paul en Rika tesamen met nonkel Raf en tante Mia – blij weerzien met Veerle Van Engeland en co in Katelijne – hittegolf in de Loirestreek – de telefoontjes – Paulusfeesten: Mellow Yellow zet de Spiegeltent op z’n kop – keuken schilderen bij Els & Steve – trouw van “tante” Mia (Volckaert) met Paul – etentje bij Bart en Els, gevolgd door nog een etentje bij Frieda en Leo (gelukkig met een fikse wandeling tussendoor) – brunch met de ex-Hove-buren in de Cuylitsstraat – Lupo – Nele Brinckman – Monza, teleurstellend, in het cultuurcentrum Mechelen – naar Kessel-Lo – schatten op zolder – briljanten bruiloft van oma & opa Van Ael – Arid live – met Pieter en Tobias naar Sinbad – pizza bij Ninos – Arthur Neven – de smsjes – lunchen met Hilde in ‘t Stad – Ozark Henry in de Stadsschouwburg (waow !) – citytrip naar Londen (met dank aan An & Neil voor ‘t excellente logement) – Alembic boomstam nummer III arriveert – Noah Pottiez – met Mechteld naar een reünie van ‘t Gymnasium in Hilversum, na 20 jaar – een verkenning in onze hoofdstad op een rustige zondagmiddag – eten bij Cuistot (met dank aan CSC) – en zoveel meer dat ons nu even ontgaat…

Dank voor jullie vriendschap in ‘t afgelopen jaar en laten we samen uitkijken naar een hopelijk in vele opzichten verrassend en boeiend nieuw jaar !

Prettige feesten en tot gauw, live of in cyberspace.

Van harte

Nog even en onze zomervakantie zit er alweer op. Het waren warme, zonnige weken (soms zelfs een beetje té).

Eerst een logeerweekje van neefjes en nichtje. Pieter was de eerste dagen de koning te rijk terwijl Kaat & Tobias in de buurt van Bouillon samen met hun scoutsvriendjes de regen trotseerden vanuit hun tentenkamp aan de Semois (voor Tobias z’n eerste kampervaring, maar – wees gerust – zonder heimwee). Op woensdag was het gedaan met de rust ! Twee vermoeide kampeerders inclusief rugzak met een mengelmoes van propere en vuile, natte en droge spullen, zorgden voor een goed draaiende wasmachine. Op een bepaald moment was er zelfs een nijpend tekort aan wasspelden in de Graaf Cornetstraat… nooit eerder meegemaakt 🙂 ?!

Donderdag kregen we het bezoek van Marie-Anne en Ilse met hun kroost. De tuin werd omgetoverd tot speelweide. Ik probeerde een nieuw receptje uit : poffertjes – een waar succes ! Groot en klein aten hun buikjes rond zodat er voor nonkel Jan niet één proefexemplaar meer overbleef. Ook zin om het eens uit te proberen ? Kijk snel op de receptenpagina en ga aan de slag. Benieuwd of jij evenveel succes boekt…

Aan het eind van de logeerweek kregen we hoog bezoek uit West-Vlaanderen : nicht Rika en Paul samen met tante Mia en nonkel Raf, en voor de koffie ook papa & Annemie. Het werd puffen en zweten, maar de koetjes en kalfjes waren desalniettemin van de partij. Gewoon gezellig eten, drinken & babbelen.

Daarna begon onze ‘echte’ vakantie. Ook Ricos stond op ‘non-actief’. Eerst een weekje vakantie in eigen land, daarna een weekje in de Loire. Dat eerste weekje hadden we tijd voor leuke ontmoetingen: een rustig glas op ons terras met Nancy & co, met Ghislain & Nadine, een blij weerzien met Veerle Van Engeland & co in Katelijne, een barbecue met Griet & Anne na hun trip naar de Provence, een mosselmaaltijd bij Els & Steve in hun nieuw huis.

Zaterdag vertrokken we richting Braye-sur-Maulne, een klein gehucht in Touraine, de streek tussen Loir en Loire. We hadden heel bewust voor een meer ‘noordelijke’ streek gekozen, in de hoop daar in een bijna Belgisch klimaat de streek te voet of per fiets te kunnen verkennen, maar de weergoden hadden iets anders bedacht. Hittegolf van de eerste minuut tot de laatste… elke dag temperaturen boven de 40°… la canicule… onze vocabulaire is weer een beetje uitgebreid. De gîte had helaas geen zwembad, was – ondanks de 3 épis – een beetje met ‘Franse slag’ en erg ‘rural’ – inclusief hanen, kippen, kalkoenen, ganzen, eenden, enz. De buurt was daarentegen schitterend. We verkenden de châteaux van Le Lude (nog steeds bewoond, al mogen ze het hebben van mij 😉 ), Villandry (werkelijk beeldige tuinen !), Chenonceau (gebouwd als brug over de Cher, met een prachtige galerij), tal van andere kleine dorpjes onderweg en Tours, een levendige studentenstad.

Bij thuiskomst is Mellow Yellow alweer volop actief, zaterdagavond in Gierle en zondagavond voor Jan een ‘thuismatch’ op de Oostendse Paulusfeesten. Vanaf maandag nemen we de werkdraad weer op. Gedaan met dolce far niente, tijd voor heerlijk gekoelde bureaus 😉

Met z’n zevenen trokken we erop uit om de eerste zomerdag te vieren: Kaat, Tobias, Pieter, mama Joke, Bomi (Maecenas voor deze gelegenheid) & Bompi (sponsor van de poffertjes) en tante Veerle (chauffeur, picknick-arrangeur, en fotograaf van dienst). Bestemming : De Efteling … spiegeltje, spiegeltje aan de wand, daar beleef je de mooiste avonturen van Nederland ! Papa Filip besliste om examens te verbeteren en nonkel Jan wou uitrusten na een nachtelijk Mellow Yellow optreden op vrijdagavond. Ze hadden ongelijk, maar niet getreurd… Pieter had zich al als Chinese vrijwilliger gemeld om op zondag met hen terug te keren. Ons plezier was er niet minder om. We genoten met volle teugen van de dansende schoentjes, de fakir, Roodkapje (Pieters favoriet), de wolf en de zeven geitjes, Repelsteeltje, Doornroosje, Klein Duimpje en de reus, Langnek, Ollebollegijs, de Pandadroom, het kanovaren, het prachtige park en al de andere kleine en grote verrassingen. De dag was zo voorbij en om al die andere leuke attracties te ontdekken, moeten we volgend jaar vast nog een keertje terug !