En dus haalden we recent ons fototoestel weer eens wat vaker boven.

We trokken in het paasweekend naar Vichy om Koen en Tonyas nieuwe “oude” huis te inspecteren en – nu we er toch waren – eens van dat fameuze water te proeven (zoek zelf wat voor effect dat kan hebben…).

We kregen Felix eindelijk eens een nachtje te logeren in Hofstade, en vierden op 1 mei dubbel feest in de Cuylitsstraat –met wat vertraging en helaas zonder Tobias (concurrentie met speelplaatsrock – zo gaat dat met neefjes die groot worden).

Het recent kleurrijk optreden van Pieter en z’n vriendjes vroeg als vanzelf om een fotoverslag.

En tijd voor nog wat extra kiekjes… deze keer van het traditionele weekje Koksijde (met dank aan papa & Annemie) en van het “hoge bezoek” van Mike & Hilary, helemaal uit het verre Bermuda.

Thanks for passing by ! We really enjoyed your stay & let’s not wait another 9 years for our next get-together… Hope to see you again soon… and who knows… maybe even at the other side of the ocean 😉 !

Een herfstige zondagmiddag middenin de zomer, dus eindelijk tijd om ons online album weer eens up te daten… Kiekjes van ons tripje naar Clermont-Ferrand, tot het logeerweekend bij de Dumezkes, een gezellige avond bij ons thuis, Pieters eerste communie, onze vakantie eind mei in Piemonte en zelfs onze recente uitstap naar de Efteling… dat houdt jullie in geval van nood wel een regenachtige middag ‘zoet’

Veel kijkplezier en tot gauw !

Goed dat er nog trouwfeesten bestaan waar de hele familie naartoe moet, inclusief oma en opa ! Zo kregen wij eindelijk de kans om eens te babysitten op Andres en Noah. Ze voelden zich meteen thuis in Hofstade, sliepen als roosjes, en waren voorbeeldig, al kunnen we niet ontkennen dat Noah graag op ontdekkingstocht gaat, dus ogen en oren open… maar wel leuk !

Meisje

Jezelf, het besef en meteen ook het lef
dat je dat gewoon kunt hebben en er af
en toe een mening van kunt laten zien
of een borst: hoe vroeg begint dat,

en eindigt dat eigenlijk ooit? Vrouwen
zijn gemaakt van meisjes, steken op hun
veertigste nog altijd hun tong uit van vijftien,
worden almaar even jong,

kunnen niet niet-verleiden. Zoals poëzie:
een poes die voorzichtig over een toets of tien
van een piano is gelopen en omkijkt:
heb je dat gehoord? Heb je me gezien?

O, de meisjesachtigheid van veertigjarige meisjes,
hoe ze soms willen, soms niet,
maar eigenlijk altijd, als je het maar ziet.
Waar is de tijd? Hier is de tijd.

Herman de Coninck