Lieve familie en vrienden,

M’n laatste werkdag van het jaar zit erop. Tijd om even afstand te nemen van de dagdagelijkse routine. Gisteravond de vakantie goed ingezet met een onverwacht leuk concertje in De Singel met ‘music composed by Lucas Robert Van Vlierberghe’. Waow, nog onder de indruk. Fantastisch om te zien hoe al die jonge mensen hun talent gebruiken om samen iets moois te creëren en de harten van hun publiek te raken. Goed begonnen, half gewonnen.

Vrijdagavond staat al een volgend uitje gepland. Dan hebben we een swingend jazzconcert van Tobias en zijn LUCA studiegenoten tegoed, een fijne pre-kerst-traktatie. Terwijl Jan aan het werk blijft, geniet ik tussen al die uitstapjes door van “het leven zoals het is” hier in huis: muziekje aan, sfeervolle kerstboomlichtjes en tussendoor m’n to-do lijstje afwerken. De postduif naar heinde en verre op pad sturen met onze nieuwjaarswensen, elke dag een extra stoel verzamelen ter voorbereiding van het Van Ael kerstfeest dat we last minute naar Hofstade haalden na de ongelukkige val van Tante Greet, en, last but not least, aftellen naar de komst van Koen & co nu vrijdag, op Willems 5de verjaardag. Het ontvangstcomité is er helemaal klaar voor  icon-smile-o . We houden ons in om hen niet te overdonderen maar kunnen een kleine attentie niet laten. Mooiste kerstcadeau ooit om hen allemaal eindelijk weer wat dichterbij ons te hebben nu ze Dubai inruilen voor de Jan Van Rijswijcklaan.

Terwijl onze Arabieren terugkeren, zwermt de jeugd uit. Kaat als architecte in Berlijn, Jeroom als market analyst in London en binnenkort Laurens een paar maand Erasmus-student in het Spaanse San Sebastian; de wereld is hun dorp en zo hebben wij alvast inspiratie voor een volgende citytrip.

Het jaar ligt zo goed als achter ons. In de eindejaarsoverzichten springen de aanslagen van 22 maart in Brussel, de Brexit en de onverwachte overwinning van Trump in Amerika boven de almaar kibbelende politici en andere nieuwsfeiten uit. Soms vragen we ons af waar het met de wereld naartoe gaat. We houden ons hart vast. Maar anderzijds beseffen we dat het leven voortgaat en we maar beter het beste kunnen maken van elke dag.

Bij ons was 2016 het jaar waarin Jan met een nieuw stalen ros op pad ging (ondertussen al meer dan 13.000 km op de teller), we voor het eerste live kennismaakten met Anna, ik fotograaf mocht spelen voor Felix z’n eerste communie, we gezellig op Vandermeerschkes weekend gingen in de Ardennen, de eerste zelfgebakken krokante pistolekes uit de nieuwe stoomoven kwamen, Kaat met verve afstudeerde, Tim & Sylvie gingen samenwonen, Tante in volle glorie haar 90ste verjaardag vierde, onze eerste fietsvakantie een onvergetelijk succes werd (mede dankzij de gastvrijheid van onze nieuwe vrienden op de fiets), Jeroom af en toe in Hofstade kwam logeren en uiteindelijk de sprong naar Londen waagde, we het leven door een nieuwe bril zagen, Bompa erin slaagde onze regenwaterpomp te reanimeren, Pieter z’n eerste cultuurproject voor de Leuvense jeugd op poten zette, we met de Swinnekes op schoolreis mochten door het Hageland, Tobias zich meer en meer vastbeet in de muziek, we in het Hoge Noorden op Fietsreparatiecursus trokken, Fiens blog ons elke week weer boeide, ik de ontmoeting met Sara kon schrappen van m’n bucketlist, en zoveel meer grote en kleine dingen.

We zijn dankbaar dat we “durven beginnen, willen geloven, leren ontdekken, mogen ervaren, laten gebeuren en kunnen loslaten”. We wensen jullie van harte een gezond en peaceful 2017.

Veerle & Jan