Klik hier voor alle andere fotos

Het is flink afgekoeld, dus een extra fleece kwam middenin de nacht goed van pas. De baby van het Deens gezin kon precies de slaap niet vatten, voor de rest was het muisstil. Rond 7 uur worden we wakker door het gefluit van de vogels. Een warme douche en een makkelijk ontbijt aan de picknicktafel met zicht op het meer, en we zijn klaar voor een nieuwe fietsdag.

Bij het wegrijden uit de camping passeert een sliert Harley Davidsons op een gezapig tempo. Ze hebben geen haast en genieten van het landschap. Ons begin van de dag is iets pittiger. We concentreren ons op een zwaar gravelpad dat stevig op en neer gaat, toch wel zeker een uurtje. Geen tegenliggers of ander verkeer, alleen om de zoveel tijd een paar luid blaffende waakhonden die door de enorme echo in het dal telkens hun vrienden verderop lijken te verwittigen dat er 2 rare indringers op komst zijn.

Het is behoorlijk warm. Staalblauwe hemel met wat witte wolkjes. De zon schittert op het water al zijn er vandaag iets minder meren op onze tocht. Het is vooral bos nu, sparren waarvan de toppen soms tot de hemel reiken. Hier en daar afgewisseld met zilverberken. Ook vaak een stuk geveld bos. Iemand toevallig een kerstboompje nodig? De koelte van de bomen doet deugd als afwisseling voor de blakende zon op het asfalt.

Net als gisteren zijn de winkels dun gezaaid in deze regio. Gelukkig gidst OsmAnd ons feilloos naar een ICA nära. Wat zou een vakantiefietser doen zonder al die handige apps op de smartphone? Aan de buitenkant lijkt het een gewoon huis. Binnenin is het wel degelijk een winkel. Zelfs iets meer keuze dan gisteren. Ik ga voor een geïmproviseerde salade niçoise op Zweedse wijze.

Na een korte fruitstop aan de kerk van Villstad – waar de tijd letterlijk bleef stilstaan, is het nog 10 kilometer door het bos voor we aan de AirBnB van de Zwitserse Ursula en Zweedse Bosse arriveren. Ze hebben ons gezien en komen aan fietsen vanuit een buurhuis waar Ursula haar atelier heeft. Zij maakt carpets op bestelling, geweven met tweedehands stoffen. Haar man Bosse, gepensioneerd bioloog met bijzondere interesse in de 19e eeuwse Nederlandse schilderkunst, vertelt over het B&B huisje dat dateert uit 1790. Hij grapt dat Jan best z’n helm aanhoudt. Inderdaad, wat waren de mensen klein in die tijd. Hopelijk geen extra buil morgenochtend 😉

Na het avondeten maken we tijd voor een telefoontje naar Oostende en Antwerpen. Altijd fijn om de vertrouwde stemmen te horen en live bij te babbelen.