Klik hier voor alle andere fotos

“We reizen om te leren” en wat hebben geleerd gisteravond? Altijd meteen de badges voor het sanitair checken alvorens de bagage van de fietsen te halen en ons te installeren.

De zon schijnt, de lucht is blauw. Het belooft een mooie dag te worden. Eerste taak vandaag: terug naar het Ocean Hotel om een refund te vragen. De dame aan de balie excuseert zich voor het ongemak en verzekert dat onze Visa gecrediteerd wordt. Dat hoofdstuk kunnen we afronden, op naar nieuw avontuur.

Terwijl Oscar in Engeland de laatste kilometers fietst van zijn tocht van zuid naar noord, 890 km op ruig terrein (jonge beentjes vergeleken met de onze), zien wij een richtingaanwijzer naar Göteborg, 175 km. Het geeft moed. De route loopt deels langs fietspad, deels langs een gewone weg. Een lang, wat saai stuk, vinden we, maar wel links de zee en rechts de velden, dus het decor blijft mooi. De meeste wilde bloemen in de berm zijn bijna aan het eind van hun Latijn. Alleen de gele en blauwe doen een extra inspanning, alsof ze een goeie portie chauvinisme in zich hebben. Ze zijn assorti met de Zweedse wimpels die strak vanuit het noordoosten wapperen.

Aan het haventje in Glommen houden we halt voor een koffie bij Bogö 58. We zijn wellicht de eerste klanten. De koffie staat klaar, de eigenares moet alleen nog op het knopje drukken en 5 minuten later worden we bediend op het piepklein terras. Ze vertelt dat ze net 65 is geworden en 30 jaar les heeft gegeven in Göteborg. Maar dit is haar little paradise, ver weg van de stadse drukte. Een paar meter verder vaart een vissersboot binnen.

Weer op de fiets kleurt Jan de route met een freestyle ommetje en zo passeren we toevallig langs Tobias väg. Omdat een picknickbank nergens te vinden is als wij honger krijgen, installeren we ons in de Helinox stoeltjes in de schaduw van een boom. Als we weer verder trappen, rijden er een aantal taxi’s voorbij met een speciaal bord op het dak. Het lijkt alsof ze worden ingezet voor schoolvervoer. De chauffeurs dragen een mondmasker, een zeldzaamheid hier.

We rijden door Apelviken, gekend als sanatorium voor tbc in het begin van de 20ste eeuw. Je voelt de sfeer tot op vandaag. Een aantal kilometer verder wijst een pijl de weg naar het naaktstrand “ladies only”. Benieuwd of er hier evenveel ophef zou zijn geweest als voor het vrouwen zwemuurtje in het Brussels bad.

In Getterön werken arbeiders aan de uitbreiding van Naturum, een reservaat voor natuurliefhebbers en vogelspotters. Gelukkig hebben ze voor Kattegattleden een omleiding voorzien. Een bord waarschuwt voor een steile helling.

Iets na vier arriveren we bij de camping. We mogen onze tent opzetten op een plek met elektriciteit zonder dat we ervoor moeten betalen, in de buurt van het servicehus, altijd makkelijk. We blijken de enige toevallige toeristen te zijn. De rest zijn habitués in (niet altijd even design) full option caravans, inclusief flat screen, microgolf, tierlantijntjes en gordijntjes. Ik oefen m’n huis-tuin-en-keuken Zweeds en krijg tot m’n grote vreugde de wasmachine en droogkast aan de praat. Geluk zit soms in een klein (of groot) wasje.