Klik hier voor alle andere fotos

Een historische dag vandaag. Pieter studeert af als Master in de culturele wetenschappen. Bravo!

Terwijl Els in Ålesund een nieuw donsjasje kocht tegen de kou, genieten wij van bij het ochtendgloren van zalig zomerweer. Zondag, rustdag? Onze kampeerplek bevalt prima en daarom besluiten we een extra nacht te blijven. Tomorrow is another day.

Om de spieren soepel te houden, trekken we op verkenning naar Langesund, een paar hellingen verderop, maar zonder bagage – volgens Jan is dat m’n zondag bonus. Onderweg zien we een paar vakantiefietsers. Mogelijk volgen ze de nationale langeafstandsroute 1.  De fietsteller van het dorp staat vandaag op 28, zowel op de heen- als de terugweg, een beetje bizar. Een amateur natuurfotograaf zit op de rand van het fietspad met een gesofisticeerde camera. Benieuwd welk uniek plaatje dat oplevert. Uit de wit-blauwe kerk die hoog op een heuvel boven de stad staat, klinkt gezang. Zondag, kerkdag. Jan vindt de weg naar het water.  Daar is een ruim plein, ideaal om mensen en bootjes te kijken. Het Diplom-Is softijs in vele kleuren gaat vlot over de toonbank. Wij kiezen voor een lunch bij Sjo, Jan zalmtartaar en ik een pokebowl. Lekker.

Op de terugweg passeren we een enorme file. De ferry die net uit Hirtshals is binnen gevaren lijkt de oorzaak te zijn. Een buschauffeur stapt uit en vraagt aan Jan wat er aan de hand is. Die zal z’n schema vanmiddag met grote waarschijnlijkheid niet meer halen…

De rest van de middag chillen we gelijk echte. In de vooravond krijgen we het gezelschap van Philippe, een net gepensioneerde leraar uit de Var die “op de bonnefooi” met z’n moto is vertrokken richting Noordkaap. Hij is blij dat hij na 10 dagen door Duitsland en Denemarken Frans kan spreken. Het lijkt erop alsof hij geen idee heeft hoe ver de Noordkaap werkelijk is, dus vraag is waar hij zal stranden. Maar hij plukt de dag, geniet van al wat zich op z’n weg aanbiedt, vertelt honderduit over eerste kennismaking met de Noordzee en een paar zeehonden in de vrije natuur, en kijkt vol verwachting uit naar de eerste Noorse fjorden.

Klik hier voor alle andere fotos

De party bij de vaste caravan buren duurde gisteravond gelukkig maar tot een uur of negen en van de live muziek in café Solvika zaten we ver genoeg verwijderd.

We zijn al voor zeven uur wakker door de zon die onze tent opwarmt. Na een heerlijk warme douche ontbijten we met zicht op het meer in het gezelschap van 2 psychologie studenten uit Trier. Zij hadden hun tentje wel braaf opgesteld naast de speeltuin en zijn vanmorgen helemaal ingesloten door 2 campers, 2 caravans en een extra tent met auto op een veld van amper 20 op 20 meter. Gelukkig had Jan gisteren aangedrongen op een ander en beter plekje.

De dag start met een kleine klim en dan een lange afdaling richting Skien, geboorteplaats van toneelschrijver en dichter Henrik Ibsen. Een stadje met een klein beetje leven, hoewel een lokale dame die ons aanspreekt, vindt van niet. Na een week fietsen hebben we eindelijk (!) een koffiebar gevonden die open is. Hoog tijd dus voor een noodstop. Didier schenkt verse koffie met een lekker kaneelbroodje op een rustig terras, zelfs met een jazzy muziekje. En of het smaakt! We hernemen de route en fietsen langs een gigantisch aardbeienveld. De geur komt je zo tegemoet.

Aan Eidanger kirke verzamelt een familie in traditionele klederdracht voor een huwelijk. De pastoor zorgt voor feestelijk klokkengelui. De meeuwen voorspellen dat we de kust naderen. Ze spelen met de wind aan de staalblauwe hemel. Jan navigeert richting Rognstranda Camping ****. Als we door het bos fietsen waarschuwt een Noor dat het pad heel rotsachtig wordt en “niet te fietsen”. Dat is buiten reisleider Jan gerekend. OsMand+ beschouwt dit als fietsroute, dus waarom niet proberen? Uiteindelijk doen we een klein stukje “hike a bike”, het is gelukkig bergaf en we hebben goeie remmen. Wat verderop plots een vallende tak. Lang leve de fietshelm.

De dame aan het onthaal van de camping is heel sympathiek. We worden goed ontvangen en krijgen een rustige plek inclusief sociale controle van vaste gasten en hun hondje Mickey. Het is een zomerse avond, wel met 5 beaufort. We hebben de zee bereikt, check. Vanaf nu volgen we de kust naar het zuiden met Kristiansand als einddoel.

Klik hier voor alle andere fotos

Het is al vroeg druk aan het laksesenter. De amateur vissers maken zich klaar voor de vangst van hun leven. Wij trappen een nieuwe dag tegemoet. Het asfalt is net vernieuwd, dat valt mee, maar de weg loopt flink omhoog. 4 kilometer klimmen in de stralende zon, de Pinion op 1. Af en toe puffen en zweten.

De picknickpauze is meer dan welkom. In de verte zien we 2 andere vakantiefietsers voorbijrijden. Aan hun snelheid in te schatten, kozen ze voor een e-bike. Ik kan ze precies geen ongelijk geven ;-).

Wij zetten onze tocht verder. Ik heb een zware dag vandaag, voel weinig kracht. Maar uiteindelijk geraken we op onze bestemming, Solvika Camping. 380 kronen. Beetje bizar. Het lijkt meer een camping voor vaste gasten. Die hebben aan hun caravan een tuinhuis gebouwd en daaraan dan een afgebakend gemeubeld terras, vaak met fleurige bloempotten en steevast met een Canal Digital schotelantenne op het dak. Kwestie van hun dagelijkse soap zeker niet te moeten missen.

Klik hier voor alle andere fotos

Vanaf een uur of vijf is het gisteravond beginnen regenen en het is niet meer gestopt. De buurman vraagt of we droog bleven. We knikken bevestigend. Vanmorgen is de zon terug van de partij. Prima geregeld wat ons betreft.

Na inpak en ontbijt gaan we op pad. In Gamle Eidsfoss is het een klein beetje toeristisch met een kunstgalerij en een openluchttheater. De buurtwinkel uit 1600 claimt de oudste Noorse landhandel te zijn. Er is ook een kro, maar helaas pindakaas, pas open na 12u. De Noren zijn niet echt vroege vogels blijkbaar.

De tocht gaat door de bossen. De geur van hout prikkelt onze neus als we voorbij een houtzagerij rijden.

Kijk daar, een beer! Bij nader inzien is het een houten beeld in iemands tuin, wat verder ook als graffiti in een tunneltje.

De YR weerapp had gelijk. Het is een stralende zomerdag en de landschappen worden er nog mooier door. Een boer houdt van la vie en rose. Z’n houten boerderij is knalroze geschilderd en sommige van de gestapelde strobalen zijn assorti.

De tocht brengt ons tot Brufoss vandaag, bekend als laksesenter. Hier lopen dan ook vooral mannen, stoere vissers. Het fameus restaurant Fossekroa ligt vlakbij de camping. We hoeven niet te reserveren. Het is rustig. Vanavond wordt er zalmforelfilet geserveerd met veel verse groenten. Heerlijk.

Als we na het eten terug naar onze tent lopen, hebben 2 vissers in de bocht van de rivier beet: een mooie dikke zalm van naar schatting een meter en dat terwijl diezelfde visser me ‘s middags had gezegd dat de kans op vangst heel klein was.

De tentplek naast de stromende rivier is prachtig en vredig rustig. Tot er na 9 uur extra gasten arriveren, een moeder met 2 puberzonen. Terwijl er een zee van ruimte is, parkeren zij hun auto vlak naast onze tent en beginnen doodleuk te barbecuen. Gerookte avond, het leven zoals het is voor een vakantiefietser…

Klik hier voor alle andere fotos

Geen boompje te vinden op het grote tentveld en dus leven we op het ritme van de opkomende zon en zijn vroeg uit de veren. Zonder tijdslimiet kunnen we heerlijk lang douchen. Er is zelfs gedacht aan zachte achtergrondmuziek.

Stilaan geraken we in de goeie flow, gaat het afbreken en opstellen van de tent als vanzelf en moeten we niet meer eindeloos zoeken naar welk materiaal in welke fietstas zit. De knop is omgedraaid. Plan B is net zo goed genieten. De natuur is prachtig, de landschappen bij momenten adembenemend.

Na de eerste kilometers vullen we de picknickvoorraad aan bij Kiwi mini pris en ja hoor, ook hier een praatje. Terwijl mevrouw de inkopen doet, waakt mijnheer over de e-bikes. Hij kijkt mee op de kaart en tipt ons een restaurant waar je de beste zalm van Noorwegen kan eten. Dat mogen we niet missen en als bij toeval ligt het morgen op de route.

We vervolgen ons pad langs het Eikeren fjord en scoren een leuke picknicktafel vlak bij het water. Daarna installeren we ons op Eikernveien Camping. De eigenaar is met vakantie in Spanje maar heeft gelukkig een vervangende gastvrouw. Enkel contant betalen? Oepsiedoepsie. Na een telefoontje is de oplossing snel gevonden. We laten ons email adres achter en zullen de rekening toegestuurd krijgen. Lang leve de Noorse gastvrijheid! Benieuwd of er ooit iets in de inbox valt.