* 30 jul 1926 – † 26 jun 2024
“De herinnering is het mooiste
toevluchtsoord”. Wie had een half jaar geleden kunnen denken dat onze nieuwjaarswens zo toepasselijk zou zijn? En hoe vat je in godsnaam herinneringen aan een leven van bijna een eeuw samen?
Tante Madeleine, tante Cristiane, tante Mia, tante Helga…, ik had en heb veel tantes. Er is er maar één voor wie ‘Tante’ tout court alles zegt.
Je hield van schoonheid en stijl. “Wees altijd netjes op je kleren, een vogel kent men aan z’n veren.” Niet alleen je kleren, maar alles was zo goed als altijd assorti: je opgeblonken schoenen, chique handtas, je juwelen, kapsel, make-up en mooi gelakte nagels. Steeds met een vleugje ‘L’air du temps’ van Nina Ricci en een gestreken luxezakdoekje van Kreier. Toen jullie een nieuwe auto kochten, volgde als vanzelfsprekend een nieuwe mantel, eentje die qua kleur paste bij het interieur.
Mode was je passie. Je hebt op den Buizemont naald en draad met de paplepel meegekregen en er je eigen draai aan gegeven, eerst met maatwerk in je stoffenwinkel in de Lessensestraat, later als zaakvoerster van Couture Sofie. Samen met Lingerie Stefanie en Mercerie Corona gaf je het lokaal modebeeld ongetwijfeld een beetje extra kleur. Klant was koning. Waar is de tijd dat we als kind een nieuw rokje mochten passen? Ik voel de spelden nog prikken als ik eraan terugdenk.
Geraardsbergen was je stad. Je voelde je er thuis. Ze verbond je in de eerste plaats met Nonkel, maar ook met mensen als je goeie vriendin Kristine, Marie-Louise – de retoucheuse uit je atelier, Thérèse & Maurice (De) Clercq, Flor & Cécile, Lievina & Willy, Agnes van de kaaswinkel, Polleke en Kris De Bou, den Deken, kapster Rita en later kapper Alain, manicure Josefa en later Dina, de buren in de Kattestraat, je poetshulp Wivine en later Yolande, en Brenda van Familiehulp.
Als ik aan jou denk, dan denk ik ook aan je glimlach en je positiviteit, je talent voor schrijven en je sierlijk schoonschrift, zonnekloppen op het strand van Middelkerke, Sergio Herman, een glaasje Crodino als aperitief, een boterham met kaas en confituur, lekkere pateekes vanbij Etienne of mattentaarten – enkel de enige échte vanbij Matthijs, jullie reisjes naar het Grand Hotel Garden Lido in Loano of het zonnige zuiden van Frankrijk met de TGV uit Lille, je voorliefde voor Oostenrijk en de mysterieuze Peter Albers uit Wenen, kruiswoordraadsels in de Libelle, cultuur en mode in De Standaard Magazine of Knack Weekend, je abonnement op Kerk & Leven-editie Geraardsbergen uiteraard, je interesse in elk van ons, je soms cryptische mailtjes, je koninklijke zwaai vanuit je rolstoel naar de medebewoners van het WZC, en Kleenex, heel veel Kleenex.
BRT/VRT/Eén verliest een van z’n oudste kijkers. Zeker de laatste jaren in De Gerstjens was de televisie je trouwste compagnon. Het weer met Frank of Sabine, het journaal met Martine zaliger, Ben in Blokken, Jeroen Meus, Frank & Simonneke, en je topfavoriet, De Kampioenen – herhaling of niet, Carmen en co kregen je aan het lachen. Waar is de tijd dat je, geïnspireerd door Hyacinth, de telefoon opnam met “Verhoeyen residence, lady of the house speaking”?
Vandaag sluiten wij een tijdperk af, eentje dat me erg dierbaar is. Tante, een eretitel om nooit te vergeten. Jij was de directe link naar mama en haar familie, al meer dan 38 jaar. We hebben veel gemeen. Je hebt me geleerd dat je ook zonder kinderen bijzonder veel kan betekenen in iemands leven. ‘Bedankt voor alles, kind’, zo sloot je ons dagelijks telefoontje af. ‘Graag gedaan’ was mijn antwoord. Vandaag wil ik jou bedanken, oprecht, voor alles.
Ik vertrouw erop dat het goed is. Samen met jouw Firmin terug in jullie geliefd Geraardsbergen.
De cirkel is rond. Nergens beter dan thuis.
