Klik hier voor alle andere fotos

Na een door de storm regelmatig onderbroken nacht zijn onze Duitse buren met kleine kids rond 7 uur klaar om de wereld te verkennen. In Kessel-Lo hebben Anna en Willem tante Joke en co hopelijk een beetje langer laten slapen. Fien trekt vandaag voor het eerst naar Maastricht voor haar deeltijdse opleiding aan de Toneelacademie. We duimen mee dat die een succes wordt. Spannend.

Onderweg naar de receptie geraken we aan de babbel met een sympathieke Fransman uit Clermont-Ferrand (wiens vrouw voor Michelin werkt – mais oui, évidemment) die met z’n gezin 3 weken op verkenning was in Zweden. Hij is fan van de rust in dit land, geen stress, geen gejaagdheid, en geen claxonnerende chauffeurs. “En France par contre” merkt hij op met een knipoog.

Onze tocht gaat via Arild waar we verrast worden door een serie wijnranken. Wijn in Zweden? Onverwacht. Iets om te googlen, wie weet zelfs te proeven. We rijden door velden, appelboomgaarden, en zien voor het eerst wat meer dieren in het decor: koeien, paarden en schapen, en aan de rand van een bos een schichtig koppel herten met een jong.

Vanop z’n zitmaaier wuift een grijzende man ons vrolijk goeiedag. Een paar straten verder doen vrienden van Husqvarna het werk, weliswaar zonder sympathieke begroeting.

Wegenwerken maken dat we een omleiding moeten volgen. Het nieuw geasfalteerd wegdek is nog niet klaar voor fietstoeristen, maar met veel plezier wijst een vriendelijke wandelaar ons de weg.

De koffiepauze in Albertsgården is er eentje om in te kaderen. Wat een decor. Precies 100 jaar terug in de tijd. We hebben het hele terras voor ons alleen, enkel het gezelschap van de (mini)waakhond en huiskat die smakelijk een muis oppeuzelt. Latte? Neen, niets fancy, alleen koffie of thee. Met de hand opgeschonken en in een porseleinen kopje geserveerd op een hip roze dienblad. Als we goed en wel neerzitten, beseffen we dat we geen Zweedse kronen op zak hebben en we vrezen even voor de betaling, maar uiteindelijk blijkt die zonder problemen contactloos te lukken met Bancontact. De digitalisering is soms verder gevorderd dan je zou denken. Gelukkig maar, een afwas als wederdienst gespaard.

Omdat mijn linkerhiel vanmorgen dik, pijnlijk en rood was, stoppen we in Ängelhom bij Kronans Apotek. Hulplijn vriendin Frieda heeft uit Torhout wat tips gegeven en dus ga ik vol goeie moed naar binnen. Omdat de apotheek ook covid vaccinatie doet, is er een verpleegster. Ze kijkt en bevestigt de ontsteking aan m’n achillespees. Ik stap buiten met een extra zooltje en een verstevigende band. Op hoop van zegen want we willen nog niet naar huis!

Wanneer we de fietsroute weer oppikken, zien we 2 oude bekenden opduiken. Een jong koppel uit Lübeck fietst van Ystad naar Göteborg, blijkbaar min of meer op ons tempo want we stonden al een paar keer op dezelfde kampeerplaats. Zij fietsen straks dapper door tot een camping in Torekov.

Wij slaan af naar de AirBnB van Anneli die ons hartelijk welkom heet. Wij krijgen de hele bovenverdieping – met heel ver een stukje zee in zicht. Zij leeft beneden. We mogen zelfs de keuken en alle toebehoren gebruiken. Wat een luxe. Ondertussen plukt onze gastvrouw de rijpe appels van haar appelboom. Regen? Welke regen?