Klik hier voor alle andere fotos

De tuin was een ideale stilteplek vannacht tot de haan van de buren rond 4 uur kraaide. De 2 ezels lieten hun baasje iets later al balkend weten dat ze honger hadden. Lang leve het platteland! Toch altijd weer even wennen zo’n eerste nacht in de tent. Intermittent sleeping. Luchtmatras en hoofdkussen mogen wat zachter volgende nacht. Maar voor de rest niets te klagen. De zon komt op en in het keukentje krijgt Jan met 1 druk op de knop van het espressomachine verse koffie. We schrijven iets in het gastenboek, doen nog een babbel en poseren voor de foto die Maddy steevast van haar gasten neemt. Weg zijn wij. De brug van Vroenhoven, over de imposante Maas, is vlakbij. Die herkennen we van onze ronde van Vlaanderen. Een paar meter verder lacht de grenspaal ons toe. Nederland, here we come.

Aan de voet van de Sint Pieterberg sluiten we aan bij de lange afstandsroute. We doorkruisen Maastricht. Langs de St-Lambertuslaan staan opvallend statige huizen. Een fietsende tegenligger draagt een t-shirt met de slogan “ik geloof in jou en mij”. Die krijgt een eervolle vermelding voor meest originele aanmoediging van de dag.

Andere voorbijgangers houden het bij een vriendelijk hoi of ze steken hun hand op. Opvallend veel wandelaars. Die blijken deel te nemen aan een wandelvierdaagse in de streek.

Een bord geeft tekst en uitleg bij het oorlogsmonument Bronsdaelgroeve. We stoppen op het terras van de Geulhemermolen. Voor het luxehotel St Gerlach zijn we niet echt gepast gekleed. Ander keertje dan maar?

Het Pieterpad wordt een prachtig gravelpad met 360 graden zicht op velden. Maddy zei dat we ons wellicht niet aan hellingen moesten verwachten, maar in de realiteit glooit het aardig. Onze eerste versnelling komt bij momenten heel goed van pas. Een bord kondigt een gevaarlijke helling van 10 procent (!) aan. De meeste andere fietsers rijden elektrisch. Tja, zelfs in Nederland lijken die tegenwoordig beter te verkopen dan de typische Omafiets.

Velden wisselen af met bossen waar de verfrissende schaduw deugd doet. Een fietsstraat wordt koninklijk aangekondigd, maar net zo min als bij ons worden de regels gerespecteerd. Al snel worden we ingehaald door ongeduldige chauffeurs.

Obstakel van de dag is een vrachtwagen met kraan die een straat blokkeert voor de levering van een nieuwe vleugelpiano. Daarvooor houden we met plezier even halt.

Na Sittard flirten we een tijdje met de Duitse grens om uiteindelijk te eindigen in camping Hommelhof in Susteren. We maken een praatje met onze buren voor 1 nacht uit Alkmaar. Zij fietsen het Pieterpad in de omgekeerde richting en vertellen dat onze volgende tocht weer wat vlakker wordt. We kruipen met een gerust hart onder de wol.

Weer : Zon en Stapelwolken, tot 26 graden
Wind : NO 2