Etappe elf : van Wervik naar Westvleteren

dagafstand : 73.50 km – totale route afstand : 678.45 km

Karoline verwent ons vanmorgen met een copieus ontbijt. We houden er zelfs nog een ruime picknick aan over. Door het open raam horen we in de verte de geitjes mekkeren en zien we de Galloway koeien gelukzalig grazen in hun wei. Het plaatje klopt compleet. Dit is een B en B met twee grote B’s, hier kan je alleen maar met het juiste been uit bed stappen. In de schuur twijfelt Jan even tussen z’n fiets en de Harley, maar de Ortlieb tassen blijken enkel op zijn eigen Santos te passen, dus het dilemma is snel opgelost :-).

We gaan op pad richting het Heuvelland. Aan een eerste kapelletje zien we een mevrouw al poetsend haar hemel verdienen. In Zandvoorde passeren we een eerste Brits oorlogskerkhof. Zo zullen we er vandaag nog tegenkomen want deze regio ademt de eerste wereldoorlog.

De route kronkelt langs akkers en weilanden naar Ieper. Net voor we de stad binnenfietsen, verspert plots een cameraploeg de weg. Wat verder komt een blaffende hond het erf uitgelopen. Jan speelt op veilig, geeft voor even zijn slow biking principe op en schakelt in enkele seconden naar stand vijf. Fifi staat erbij en kijkt ernaar, hij blijft keffend achter. De Menenpoort in Ieper blijft indrukwekkend, zeker als je er al trappend doorheen rijdt. Wat verder houden we halt voor een zomers terrasje.

Nadien volgt de klim van de Kemmel- en de Rode berg, na de Vlaamse Ardennen vinden we dit een piece of cake. Aan de voet van de enige kabellift in Vlaanderen wanen we ons heel eventjes in het decor van Eigen Kweek. Frank, Jos, Ria, Julita en Pepita zouden hier elk moment kunnen opduiken. In Westouter botsen we op de inspirerende spreuk van de dag. We voegen de daad bij het woord en zetten koers naar Poperinge langs aardappel-, suikerbiet- en maïsvelden. Het vlas heeft plaatsgemaakt voor ranke hopplanten.

Uiteindelijk arriveren we iets na vijf op de boerderij van Krista en Filip en hun hond Odile, onze vrienden op de fiets voor vannacht. We worden alweer hartelijk ontvangen. Terwijl Krista en Filip de koeien melken, zoeken wij een plek om iets te eten. Het eethuis vlakbij blijkt gesloten, maar gelukkig biedt het ontmoetingscentrum In de Vrede vlakbij dé wereldberoemde abdij voldoende spijs en vooral goddelijke drank. Schol !

De volledige route vind je nog steeds hier terug.

Eén gedachte op “Etappe elf : van Wervik naar Westvleteren

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *